Αν και τον έχουμε συνηθίσει με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του, ο Τρύφωνας Σαμαράς όταν μιλά για την μητέρα του που έφυγε πριν από επτά χρόνια ή την Μαργαρίτα, το κορίτσι που στήριζε μέχρι το τέλους, συγκινείται.
Ο Τρύφωνας γνώρισε την Μαργαρίτα στον θάλαμο όπου νοσηλευόταν η μητέρα του.
Το νεαρό κορίτσι έδινε μια άνιση μάχη για τη ζωή. Πάλευε με τον καρκίνο σε μια ηλικία που θα έπρεπε να είναι γεμάτη χαμόγελα και ανεμελιά.
Στα δύσκολα, ο αγαπημένος κομμωτής ήταν εκεί για να την στηρίξει. Ηθικά, υλικά κυρίως όμως για να την κάνει να χαμογελά και να ξεχνά το πρόβλημα υγείας της.
Για τον Τρύφωνα , η Μαργαρίτα ήταν η μικρή αδελφή που δεν είχε.
Αν και το άτυχο κορίτσι έφυγε από τη ζωή, εκείνος είναι σε επικοινωνία με τη μητέρα της που προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ.
