Η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές έχει ξεκινήσει και όλοι περιμένουμε εκείνη την ημέρα σαν τη Δευτέρα Παρουσία.
Ίσως επειδή η αγορά έχει παγώσει, η ρευστότητα στα ταμεία των επιχειρήσεων θεωρείται πολυτέλεια άλλων εποχών και όλοι παρέα είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…»
Περίεργο συναίσθημα η ανασφάλεια για το αύριο… Κάποιες φορές φτάνει τα όρια της απόγνωσης και δεν αντέχεται.
Είναι σα να μπαίνεις σ’ένα τούνελ δίχως να φαίνεται κάποιο φως στην άκρη και παρόλο που ψάχνεις με αγωνία ένα παραθυράκι ελπίδας ..τίποτα δε φαίνεται στον ορίζοντα.
Σε πιάνει τρόμος , κλειστοφοβία, θέλεις να βγεις όμως δεν υπάρχει διέξοδος.
Το χειρότερο στην όλη κατάσταση, είναι ότι όσο ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο τόσο μεγαλύτερη ασυνεννοησία επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό.Αντί οι πολιτικοί μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αναλώνονται σε αλληλοκαρφώματα και πουθενά δεν εντοπίζεις διάθεση συνεργασίας και ανιδιοτέλειας.
Εύχομαι αυτή η Δευτέρα να μας βρει με μια κυβέρνηση έτοιμη να αναλάβει τις ευθύνες της και να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο αύριο.
Φτάνει η ανασφάλεια, φτάνει η μιζέρια , φτάνουν τα σκυθρωπά πρόσωπα…
