Τον τελευταίο καιρό διαβάζουμε και πανικοβαλλόμαστε με αυτά που αφορούν στην συρρίκνωση της πιάτσας μας, στο έλλειμμα διαφημιστικών κονδυλίων, τα χαμηλά budgets και τις πολλές απολύσεις.
Σημασία σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές είναι τα αφεντικά να λειτουργούν έξυπνα και να δημιουργούν ευκαιρίες μέσα από την κρίση. Σε όποιο επίπεδο είναι αυτή. Ο Θοδωρής Κυριακού παρά την αμφισβήτηση έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι και όραμα έχει και σχέδιο για τον όμιλο μέσων που διοικεί. Δεν αναφέρομαι μόνο στο deal της Βουλγαρίας. Δεν αναφέρομαι στην πρόθεσή του να επενδύσει τα χρήματα που κέρδισε στην βρετανική αφορά. Αναφέρομαι στις κρίσιμες αποφάσεις εντός των συνόρων. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος το να στείλεις σπίτι του τον Τριανταφυλλόπουλο θέλει τρόπο. Και ο Κυριακού τον έχει και το απέδειξε. Το τέλος της συνεργασίας αυτής έδειξε πολλά. Ότι δεν έχει ανάγκη τις δήθεν ισχυρές υπογραφές-λογικό καθώς αν κρίνει κανείς από τα νούμερα του Μάκη, τόσο στην τηλεόραση αλλά κα ι στο ραδιόφωνο, έχει περάσει η γούνα του-και πως σκοπεύει να δώσει ευκαιρίες σε νέους. Κι εκεί έρχεται ο Πουνέντης. Ένας Πουνέντης που απέδειξε στα χρόνια της παρουσίας του στα media ότι το καλύτερο του τελικά είναι το ραδιόφωνο. Και με αποδείξεις. Πήρε πριν μερικά χρόνια μια συχνότητα που ήταν <<τελειωμένη>> και την μετέτρεψε σε σοβαρή πηγή εσόδων για τον ΑΝΤ1. Και αναφέρομαι στον Ρυθμό. Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε εσωτερικά ο Μάκης κατάφερε όχι μόνο να θωρακίσει το πρόγραμμά του αλλά όταν του ζητήθηκε να κόψει χρήματα από το πρόγραμμα το έκανε χωρίς να χάσει μονάδες ακροαματικότητας. Αυτός ο συνεργάτης για τον Θοδωρή Κυριακού είναι σημαντικός. Και τον αξιοποιεί παρέχοντάς του την ευθύνη και των τεσσάρων ραδιοφώνων του Ομίλου. Σε μια εποχή ισχνών αγελάδων ο Πουνέντης αναλαμβάνει να κρατήσει το ενημερωτικό προφίλ του ραδιοφώνου και την ίδια στιγμή να τον μετατρέψει σε πρωταγωνιστή στα ερτζιανά. Έχει τον τρόπο; Έχει τον κόσμο; Είμαι σίγουρος ότι θα την βρει την άκρη του…