Ο Σταμάτης Γονίδης είναι για μένα ένας απο τους κορυφαίους λαϊκους τραγουδιστές που έχει βγάλει η χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Στην ίδια κλίμακα με αυτόν βάζω τον Κάρρά τον Τερζή και τον Μελά. Απο μουσική γνωρίζω λίγα πράγματα. Αυτό όμως που έχω καταλάβει είναι πώς αν στην Ελλάδα υπήρχε Νέα Ορλεάνη και Urban jazz τότε ο Σταμάτης θα ήταν ο κυριότερος εκφραστής του είδους. Είναι για μένα ο πιό ταλαντούχος μουσουργός. Δεν είναι απλά τραγουδιστής. Το κακό είναι πώς η διαχείρηση της εικόνας του τα τελευταία χρόνια είναι…
κακή. Λές και επαναπαύτηκε στις δάφνες του. Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Οι συνεργάτες του, οι επιλογές του, οι επιχειρηματίες με τους οποίους κατα καιρούς συμφωνούσε; Τι να πώ. Αυτή τη φορά με τον Κώστα Μπερτάκη τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Ο ιδιοκτήτης του theatro έχει βάλει μια τάξη στο κομμάτι της εικόνας του. Προσπαθυεί τουλάχιστον. Η ψυχολογία του Σταμάτη μετά την πρεμιέρα είναι καλύτερη απο παλιά. Ίσως να φταίει και το νέο του σουξέ «Δε μπορεί να μη σου λείπω». Δείτε το Video της πρεμιέρας. Παρατηρείστε το άγχος του αοιδού στην πίστα και ακούστε το νέο του σουξέ…Θυμίζει λίγο την εποχή του «άνοιξέ του του τρελού».