Είναι μια ακόμη περίπτωση ημιμαθούς στιλίστριας που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να μπερδεύει κόσμο με τα ψέματα της. Βλέπετε ότι και να έχει κάνει στο παρελθόν κρίνεται ως αποτυχημένο μιας και πριν ασχοληθεί με το styling-ο Θεός να την κάνει στιλίστρια- πέρασε από την δημοσιογραφία. Μεταξύ μας; Πέρασε και δεν ακούμπησε. Παράλληλα με το στιλιστικές συμβουλές το εύσωμο αυτό κορίτσι, λειτουργεί και άτυπα ως manager νεαρών καλλιτεχνών. Τι κάνει; Τους πουλάει παραμύθι, ότι θα τους φτιάξει, χρησιμοποιεί γι αυτό ρούχα που είτε αργεί να επιστρέψει στα μαγαζιά είτε βρίσκει δικαιολογίες και δεν τα επιστρέφει ποτέ… τους παίρνει τα λεφτά και μετά την ψάχνουν. Πως επιβιώνει; Λέει στον κόσμο που εξυπηρετεί ότι τα ρούχα έχουν καταστραφεί ή πώς θέλουν καθαριστήριο, κρατάει τα χρήματα και μετά από καιρό επιστρέφει τα ρούχα που έχει δανειστεί από τα μαγαζιά, τάχα μου δήθεν για να τα διαφημίσει. Αυτός είναι και ο λόγος που καταξιωμένοι στυλίστες την θεωρούν τρασαδούρα.
Είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις γυναικών που εξαιτίας της ανασφάλειας που φέρει, ελέω εικόνας κολλάει στους πελάτες της και κλαίγεται συνεχώς. «Είναι δύσκολα, δεν έχω να φάω»-καλά αυτό δεν φαίνεται-«Έχω προβλήματα υγείας» με αποτέλεσμα αργά η γρήγορα να κερδίζει την εμπιστοσύνη των καλλιτεχνών και των οικείων του. Τους αποσπά δανεικά και μετά τους πιστολιάζει.
Οι κακές γλώσσες λένε πώς το κορίτσι πέρα από μεγάλη φαντασία και ανάγκη για ίντριγκα, έχει και μακρύ χέρι…οπότε το νου σας…
Θα επανέλθουμε… τις επόμενες μέρες… με το καμαρίνι της οργής.