Με το που άκουσα για απεργία βούτηξα παιδιά και σκυλιά και φύγαμε για Μακρυνίτσα. Τι παράδεισος Θεέ μου! Τι πλήρης εγκατάλειψη από τον κόσμο τις καθημερινές. Απορώ πως οι Βολιώτες στιβάχτηκαν εκεί πέρα κάτω και δε μένουν μόνιμα στα γύρω τους τα παραδεισένια μέρη. Προχθές από τις λίγες ταβέρνες που ήταν ανοιχτές ήταν η «Κρίτσα» στην πλατεία Πορταριάς. Φάγαμε χόρτα τσιγαριστά με το Σωτήρη Πολύζο και μου πε τα..