Mια φορά κι έναν καιρό κάπου στη μέση της δεκαετίας του 90 και όταν άκμαζαν τα περιοδικά, η τηλεόραση ήταν ένα hip project για γνωστούς και δημοσιογράφους .Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης – λατρεμένος και πρωτοπόρος σε πολλά,τον οποίο ασπάζομαι στη φωτογραφία- είχε ξεκινήσει το Star Channel, ένα «οικογενειακό» και μοντέρνο κανάλι για να βλέπουμε ξένες σειρές και ταινίες. Ο Πέτρος Κωστόπουλος έκανε τις πρώτες του απόπειρες στο γυαλί. Τα μεγάλα στελέχη στα κανάλια ήταν παράλληλα και μία μεγάλη παρέα.Κάναμε το ένα πάρτυ μετά το άλλο. Χρήματα υπήρχαν αλλά οι ταρίφες ήταν ακόμα λογικές. Αιώνες μας χωρίζουν από τότε . Ηρθε η υπερβολική ακμή και τώρα βιώνουμε την παρακμή. Εχουμε καταντήσει να νομίζουν οι πανελίστες-κριτές των πάντων (εκτός από τους καταξιωμένους δημοσιογράφους που αναγκάζονται να παίξουν αυτό το ρόλο για να συντηρίσουν τις οικογένειές τους) πως πήραμε δεκάλεπτα σε πρωινό επειδή γνωρίσαμε την Ελένη σε μία παραλία. (Αχ Ελένη, όταν ο GAP γίνει γραμματόσημο θα το γράψω το βιβλίο). Ο Θόδωρος δυστυχώς μας άφησε νωρίς. Ο Πέτρος όμως μετά από αρκετές προσπάθειες, φέτος κάνει την επιτυχία του, αποδεικνύοντας πως το γυαλί -αντίθετα από την πασαρέλα- αγαπάει τους έμπειρους και με άποψη  ανθρώπους. Και πιο ψύχραιμοι είναι, και δεν υστεριάζουν με την εικόνα τους και γνωριμίες έχουν με τις οποίες έχουν και κάτι να πουν. Ετσι γίνεται σε όλο τον κόσμο, έτσι θα γίνει και εδώ.

(No Ratings Yet)

Loading...