Τώρα που πέρασε η εβδομάδα κυκλοφορίας του περιοδικού «OK!» αναδημοσιεύω τη συνέντευξη που μου πήρε ο Μιχάλης Ροδόπουλος  (οι φωτογραφίες είναι της Ολυμπίας Κρασαγάκη).

By the way , εφόσον «απασχολεί» αυτόν τον καιρό το τηλεοπτικό ρεπορτάζ θα πρέπει να πω πως αν και λατρεύω την Ελένη δεν θα είμαι.. στην εκπομπή φέτος σα συνεργάτιδα αλλά σα φίλη και καλεσμένη όποτε με χρειαστεί. Δυστυχώς τα πράγματα αλλάζουν εξαιρετικά γρήγορα και όχι πάντα προς το καλύτερο. Ετσι πρέπει να είμαστε πάντα alert για να να κάνουμε τις κατάλληλες κινήσεις, την κατάλληλη στιγμή ώστε να επιβιώσουμε όσο γίνεται αξιοπρεπέστερα..

«ΗΜΟΥΝ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Αποχαιρετώντας ένα value for money and soul καλοκαίρι, όπως λέει η ίδια, υποδέχεται το ΟΚ!, μαζί με τον 4χρονο γιο της, Άλεξ, στο σπίτι της στους Πεύκους Κρήτης

Xριστίνα, είναι αλήθεια ότι είναι δύσκολο να κατορθώσεις να πάρεις –ειλικρινή!– συνέντευξη από δημοσιογράφο; Γιατί το λες αυτό; Μήπως είναι δύσκολο να πάρεις γενικά μια ειλικρινή απάντηση, η οποία θα πρέπει να τυπωθεί και να αναμασηθεί από τους άπαντες, ειδικά από γυναίκα; Επειδή δεν έχω σαφή λεζάντα, ας σου απαντήσω ειλικρινά λοιπόν!

Πώς ένιωσες στις 21 Ιουλίου που, έπειτα από μια σχετικά σύντομη απουσία, η legend στήλη σου Up Town επέστρεψε στο περιοδικό Down Town; Τελικά ήταν legendary. Μου το έλεγε όλος ο κόσμος. Άσε που μερικοί δεν είχαν πάρει χαμπάρι πως δεν έγραφα πια εδώ. Πιστεύω πως έλειψα από το Down Town και μου έλειψε κι εμένα. Έχει έναν αυθορμητισμό, είναι φρέσκο και άμεσο. Μου ταιριάζει και πιστεύω πως η στήλη που κάνουμε τώρα είναι αυτή που με εκφράζει περισσότερο και δεν με κατα- πιέζει καθόλου, άρα είναι και καλύτερη από ποτέ.

Όταν κάποιος σε συναντά για πρώτη φορά και δεν γνωρίζεστε, πώς συστήνεσαι;

Ως Χριστίνα Πολίτη. Δεν έχω καλλιτεχνικό.

Επειδή γνωρίζεις και διαθέτεις καλούς τρόπους και αγωγή, εκτός από την ηλικία, τα μηδενικά του τραπεζικού λογαριασμού και τον αριθμό των πλαστικών επεμβάσεών του, ποια άλλη ερώτηση αντενδείκνυται ως αδιάκριτη;

Τα μηδενικά του τραπεζικού λογαριασμού είναι πλέον δεδομένα, άρα θα σου πω ποια βρίσκω εκνευριστικά. Το να με ρωτάνε πληροφορίες για επώνυμους και να προσπαθούν να μου κάνουν τους insiders, λέγοντάς μου αναμασημένα κουτσομπολιά. Επίσης δεν με ενδιαφέρει η γνώμη κανενός για τους άλλους.

Είσαι από τους ανθρώπους που κατόρθω- σες να απενοχοποιήσεις την ιδιότητα του κοσμικογράφου, χρησιμοποιώντας την αι- σθητική, το χιούμορ, την άποψή σου και βέβαια τα πολλά χιλιόμετρα που έχεις δια- νύσει στα κοσμικά events όλα αυτά τα χρόνια. Ποιο είναι το μυστικό σου;

Δεν έχω κανένα μυστικό. Ήμουν ανέκαθεν «κορίτσι του κόσμου»! Γι’ αυτό έβαλα και το Uptown girl για στήλη και παίζω με το επίθετό μου ως Cosmopoliti. Δεν τρέχω πουθενά. Είμαι multitasking και δεν παίρνω ποτέ αυτά τα υπερφίαλα πράγματα για σοβαρά. Ούτε τον εαυτό μου. Αυτό μου έκατσε καλά και αυτό κάνω. «Κοσμικογράφος» ήταν ένας, ο Ζάχος, και στο εξωτερικό ο Τάκης Θεοδωρακόπουλος που τους περνάει όλους γενεές δεκατέσσερις. Εγώ είμαι ένα άλλο είδος ανταποκριτή και παρατηρητή. Όλα τα άλλα, όπως και οι αντιγραφές της στήλης μου ή της γραφής μου, είναι αστεία. Για να πετύχεις σε μία δουλειά, πρέπει να έχεις και το κατάλληλο πακέτο.

Ύστερα από μια τυχαία γνωριμία, με αφορμή μία συνέντευξη για ένα παλαιότερο εξώφυλλο του Down Town, βρέθηκες για μία ολόκληρη χρονιά πέρσι να συνεργάζεσαι με την Ελένη Μενεγάκη. Πολλοί είπαν ότι η στενή φιλία σου με τον Μάκη Παντζόπουλο ήταν η αφορμή.

Σούπερ! Μου λες και εσύ άλλ’ αντ’ άλλων. Πρώτον, η Ελένη είναι πανέξυπνη και ξέρει να επιλέγει με τα δικά της κριτήρια. Τη γνώρισα το ’98, τότε που της έκανα εξώφυλλο, που ήταν και το πρώτο της Ολυμπίας (σ.σ. Κρασαγάκη). Έκτοτε είχαμε βρεθεί πάρα πολλές φορές. Ήξερα και τον Μάκη χρόνια και ζαμάνια. Ο Μάκης γνωρίζει χιλιάδες κόσμο. Άρα βάσει των γνωριμιών του Μάκη, το πάνελ έπρεπε να αλλάζει καθημερινά. Και στο κάτω κάτω τόσο απρόσμενο ήταν να πάω σε πάνελ έπειτα από τόσα χρόνια, και έπρεπε να έχω βύσμα; Βάσει των παλιών μου γνωριμιών και με το σύστημα που λες, θα έπρεπε να έχω τουλάχιστον δωδεκάωρη καθημερινή εκπομπή εδώ και χρόνια. Με την Ελένη είχα μία τρομερά δυνατή χημεία όταν πήγα καλεσμένη στην εκπομπή της και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μαζί. Μου είπε πως ήθελε «το μυαλό μου» κι εγώ προσπάθησα να ενταχθώ σε μία ήδη αυστηρά δομημένη εκπομπή. Επέλεξα την Ελένη, γιατί είναι η μεγαλύτερη αξία στον χώρο της, άρα ακόμα και μία θέση guest στο πάνελ δύο φορές την εβδομάδα ήταν τιμή μου, όπως τιμή μου ήταν να συνεργαστώ με το team της που ήταν άψογο και τόσο ζεστό όσο μία σχολική τάξη.

Τι μεσολάβησε και τη φετινή τηλεοπτική χρονιά δεν θα συνεχίσετε τη συνεργασία σας με την Ελένη Μενεγάκη;

Δεν έχει ειπωθεί κάτι τέτοιο και ακόμα δεν έχει αποφασιστεί τίποτα. Οι καιροί είναι περίεργοι και όλα τα σενάρια παίζουν. Αρκεί να είναι ευνοϊκά.

Η περσινή σου αντιδικία με την Ευγενία Μανωλίδου, ύστερα από τις στυλιστικές υποδείξεις σου, πώς έχει εξελιχθεί; Νομίζω ότι είμαστε πολιτισμένες γυναίκες. Η Ευγενία, αφού με γνώρισε και είδε πως δεν είμαι αγενής, μου έδωσε τις ευλογίες της να γράφω ό,τι θέλω όταν «μου τη δίνει» στυλιστικά. Είναι πάντως πολύ πιο όμορφη, άμεση και απλή στο φυσικό απ’ ό,τι στη δημόσια εικόνα της.

Είσαι από τους ανθρώπους που γνωρίζει από πολύ κοντά τους περισσότερους διάσημους Έλληνες. Υπάρχουν stars στη χώρα μας;

Ναι, υπάρχουν. Και δεν είναι αυτοί που κανονίζουν τα στημένα εξώφυλλα και φλυαρούν βασανίζοντάς μας με ένα ατελείωτο self promo. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Νίκος Καρβέλας και ο Σάκης Ρουβάς είναι κανονικοί stars, ο καθένας για άλλους λόγους.

Οι αδυναμίες σου σε ξεχωρίζουν και βέβαια σε χαρακτηρίζουν: η Άννα Βίσση, ο Σάκης Ρουβάς, η Μύκονος, το Κολω- νάκι, η κρητική ρακή, ο σκύλος σου, το Twitter, τα καλοκαιρινά πάρτι, το Λονδίνο, το σούσι. Θύμισέ μου ποιες έχω ξεχάσει.

E, όχι και αδυναμία στο Twitter! Στους λουκουμάδες με κρητικό μέλι, ναι. Στο φαγητό γενικά, με τρέλα και άνευ ορίων. Στον Ρόμπι, το pug μου, ναι, με Ν κεφαλαίο. Το Κολωνάκι, nο! Η Αθήνα, no! Το Πήλιο, ναι. Η φύση, η Ελλάδα, οι περίπατοι, oι αγγλικές αστυνομικές σειρές, το ωραίο κρασί με πάγο στην παραλία, η μουσική, οι ροκ συναυλίες –με κοινό Άγγλους κατά προτίμηση– και οι φίλοι μου πάντα και παντού. Τελευταία μου μεγάλη αδυ- ναμία είναι το σπιτάκι μου στο χωριουδάκι Πεύκοι της Κρήτης, όπου φωτογραφήθηκα για το ΟΚ! και πέρασα ένα υπέροχο value for money and soul καλοκαίρι.

Έχεις ισχυρούς δεσμούς με την Κρήτη.

Η μητέρα μου είναι Κρητικιά. Ο παππούς μου ήταν ο πρωτομά- στορας λυράρης Αλέκος Καραβίτης. Στην Κρήτη οι παλιοί λυ- ράρηδες είναι κάτι σαν ροκ stars. Έχουμε και hit το κουτρουλιανό νερό. Με μεγάλωσε με λύρα και μαντινάδες, και τον λάτρευα. Με πήγαινε βόλτα στο Ζάππειο κάθε μέρα και μου εξιστορούσε απίστευτα πράγματα. Τελικά το αίμα νερό δεν γίνεται. Δεν διάλεξα την περιοχή μας, το Ρέθυμνο, αλλά την ήσυχη περιοχή της Σητείας, όπου απέκτησα νέους συγγενείς. Οι άνθρωποι εκεί δεν παίζονται και χαίρομαι πολύ για την επιλογή μου. Η κρητική κουλτούρα με συγκινεί. Για να μην πω για το φαγητό της.

Μίλησέ μου για τους τρεις άντρες της ζωής σου, τον μεγάλο σου γιο, Νίκο, τον σύζυγό σου Σωτήρη Φουρτουλάκη και τον γιο σας, Άλεξ. Ο Νίκος βέβαια είναι στο Λονδίνο, αλλά πώς είναι η ζωή σε ένα σπίτι με δύο άντρες; Είναι απαιτητικοί,γκρινιάρηδες, τακτικοί, σε φροντίζουν ή υπάρχουν στιγμές που νιώθεις σαν νοικοκυρά σε απόγνωση; Είναι τρομερά ακατάστατοι. Σε σημείο τρέλας. Εγώ, πάλι, είμαι λάτρης της τάξης και της καθαριότητας και ο Θεός μού δώρισε όλα αυτά τα ανέμελα αρσενικά –συν τον σκύλο που κοιμάται στο κεφάλι μου και ροχαλίζει– για να τα προσέχω και να τα οργανώνω. Οι άντρες μου είναι γενικά γκρινιάρηδες, αλλά τους αγαπώ παράφορα. Ο Σωτήρης μού υπόσχεται πως θα κόψει το τσιγάρο και έχει ωράρια βρικόλακα. Έχει βίτσιο να του παίρνουν τις πινακίδες από το Smart. Στα δύσκολα είναι Θεός. Με κάνει και νιώθω τρομερή ασφά- λεια. Ο Νίκος με παίρνει Παρασκευή μεσάνυχτα για να μου ζητήσει, για παράδειγμα, να του στείλω χρήματα και άλλα, εκτός τόπου και χρόνου, που γνωρίζουν καλά οι μα- νάδες των εφήβων. Αφού μπορεί και να μου διαλύσει το σπίτι, με στηρίζει και είναι η καλύτερη παρέα. Ο Άλεξ, παρά τα τέσσερά του χρόνια, δεν σταματάει ούτε τη νύχτα, όπου δουλεύω μπαργούμαν με παραγγελι- ές γάλατος κάθε λίγες ώρες. Ο Άλεξ είναι για μένα το πιο ωραίο, έξυπνο και καλό παιδί του κόσμου.

Από την πρώτη στιγμή που συνάντησες τον Σωτήρη, ήσουν σίγουρη ότι είχες βρει –ακούγεται κλισέ, το ξέρω– τον πατέρα του παιδιού σου;

Αυτή η ερώτηση πήγαινε για τη Σεχραζάτ;… Η πρώτη στιγμή πάντως που συνάντησα τον Σωτήρη ήταν ενεργειακά εκρητική.

Εάν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, τι θα ήθελες να είχες κάνει αλλιώς στη ζωή σου; Θα αποφάσιζες να επιστρέψεις, για παράδειγμα, σήμερα στην Ελλάδα, όπως έκανες πριν από χρόνια όταν εγκατέλειψες το Λονδίνο όπου ζούσες μόνιμα;

Δεν έχω εγκαταλείψει κανέναν τόπο. Είμαι με το ένα πόδι πάντα στο εξωτερικό, αλλά μου είναι αδύνατον να μη ζω στην Ελλάδα. Επίσης δεν θα άλλαζα τίποτα στη ζωή μου, γιατί θα χαλούσε η σειρά. Ίσως να χειριζόμουν μερικές καταστάσεις διαφορετικά και δεν θα πάχαινα τόσο στις εγκυ- μοσύνες για να βασανίζομαι μετά άνευ λόγου.

Η μητέρα σου, Υακίνθη, στέφθηκε Μις Ελλάς το 1959, την ίδια χρονιά με τη Ζωή Λάσκαρη, και μετά είχε κάνει καριέρα μανεκέν. Σκέφτη- κες ποτέ να ακολουθήσεις τα βήματά της;

Ούτε τολμούσα. Καταρχήν δεν είχα την εμφά- νιση της μαμάς μου, που ήταν όμορφη μέχρι λιποθυμίας. Με τον πατέρα μου τη φωνάζαμε χαϊδευτικά «Μις Αγελάς»! Γενικά ο ρόλος μοιραίας γυναίκας, μοντέλου κ.λπ. δεν μου πήγαινε ποτέ. Κάποια στιγμή, γύρω στα δεκαπέντε, είπα πως ήθελα να γίνω ηθοποιός και μόνο που δεν με πήραν στο σπίτι με τα γιαούρτια. Και στην τηλεόραση που ’χα κάνει ένα τόλμημα κάποτε, ντρεπόμουν να με βλέπω. Λάθος όμως, γιατί αστρολογικά ο τοπ Νίκος Παναγιωτόπουλος, που τα είχε βρει τότε όλα για όλους, μου είχε πει πως ήταν το ιδανικό μου επάγγελμα, όπως και η τηλεόραση. Η Ελένη by the way είχε τσεκάρει τους Υδροχόους πλανήτες πριν με πάρει και με ρώτησε: «Χριστινάκι, με αυτό το ωροσκόπιο, πώς και δεν έχεις κάνει ακόμα τηλεόραση;».

Ποια φωτογραφία θα διάλεγες από το άλμπουμ σου, ποια μοναδική glam στιγμή θα ήθελες να ξαναζήσεις και ποιον άνθρωπο θα ήθελες να ξανασυναντήσεις, άμα μπορούσες και πάλι;

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Έχω ζήσει παραμυθένιες όλων των ειδών στιγμές και δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Αν απομόνωνα τρεις, θα ήταν η ζεστή αγκαλιά του πατέρα μου και οι πρώτες φορές που πήρα αγκαλιά τους γιους μου.

Τελικά, Χριστίνα, πες μου ειλικρινά, η ζωή είναι ένα πάρτι ή το πάρτι έχει τελειώσει;

Η ζωή είναι ωραία. Αν σου αρέσουν τα πάρτι, τη λες και πάρτι. Το κακό είναι πως η ζωή περνάει όλο και πιο γρήγορα και κάποτε τελειώνει. 

(19 votes, average: 4,32 out of 5)

Loading...