Ελειψα μία ημέρα την Πέμπτη – λόγω αναγκαστικής ξεκούρασης στο λατρεμένο Πήλιο- και τους πεθύμησα. Ο Καφές με την Ελένη μου θύμισε από την πρώτη ημέρα ατμόσφαιρα σχολείου. Οχι μόνο λόγω πρωινού ξυπνήματος. Βρήκα μία δεμένη οικογένεια στην οποία εντάσσομαι και μάλλον εθίζομαι. Γιατί κάτω από άλλες συνθήκες θα γκρίνιαζα για το ωράριο  ή το commitment να βάφομαι ,να χτενίζομαι και να είμαι χαρωπή έστω και δύο ημέρες την εβδομάδα αφού είμαι συνηθισμένη να γράφω ακατάπαυστα, να ξαγρυπνάω, να γυρνάω με φόρμες και να μην έχω ωράριο- παρά μόνο του Αλεξ. Το κακό είναι πως παράφαγα και η τηλεόραση που σου προσθέτει άν είσαι και λίγο τσιμπιμένος σε παρουσιάζει τόφαλο. Φέτος βαρέθηκα την εμμονή με τα κιλά, την ηλικία και άλλα βασανιστικά και υπερφύαλα- και θα σταματήσω να ζητάω και άφεση γαστρονομικών αμαρτιών από τον Τάσο. Υγεία και κέφι για δουλειά πάνω απ΄όλα . Κέφι για δουλειά έχει όλη η ομάδα του Καφέ. Αγαπώ έναν έναν ξεχωριστά. Αγαπώ τα κορίτσια στα καμαρίνια που μας αναστηλώνουν κάθε πρωί, το Μπουλούμπαση που μας αφηγείται τα νέα της νύχτας, τον σούπερ σταρ floor manager mr Ασημινάκη και όλο το crew που μας καλωδιώνει, το Θοδωρή που του βγάζω όλη μου την ένταση, την Αση που μου δίνει πλανητική ελπίδα, τον Αρούλη, που ναι ο πιο καλός ο μαθητής , το Γρηγόρη – ultimate δουλευταρά και οικογενειάρχη, τη «Τζέλλα» μας που διοργανώνει τα πάντα, τη Βένια από την οποία έχω γνωρίσει όλο το καλλιτεχνικό στερέωμα- ήμουν κομμάτι άσχετη με το θέατρο, την Ελενα που έχω υιοθετήσει ως pure Τοξότη, το Αιγοκεράκι τη Βίβιαν που με βοηθάει πολύτιμα στα βίντεάκια μου. το Nίκο που μετά το σουρεάλ σήριαλ τον βλέπω και σαν παιδί μου (!) και last but not least την Ελενάρα που είναι στρατιώτης και σε σπρώχνει να εξελίσσεσαι. Τα παιδιά της σίγουρα θα πετύχουν στόχους στη ζωή τους. Οκ, αρκετά είπα και ευτυχώς δεν πάω για Οσκαρ. Αυτά για ένα ξεκίνημα μία καλής χρονιάς και τα snapshots απ’ ότι μάζεψα – η Ελένη με τον Love Radio Τάσο Τρύφωνος- για γαρνιτούρα.

(No Ratings Yet)

Loading...