Αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα, αγαπώ πάρα πολύ την Αθήνα και αισθάνομαι πολλές φορές σαν τη μάνα που πρέπει να υπερασπιστεί, ν’ αγκαλιάσει και να δικαιολογήσει το πιο αδύναμο από τα παιδιά της… Μακάρι να πάνε όλα καλά γι’ αυτή την ταλαιπωρημένη χώρα και για εμάς που επιμένουμε να ζούμε εδώ και να μη θέλουμε να την εγκαταλείψουμε σαν τα ποντίκια όταν βουλιάζει το πλοίο… Πάντως, όσον αφορά στο Λονδίνο έχω να πω πως δεν έχω συναντήσει πιο ευγενικούς και πιο εξυπηρετικούς ανθρώπους! Ακόμα και αυτοί που δεν είναι καθαροί Άγγλοι, αλλά έχουν πράσινες κάρτες και εργάζονται εκεί ( Ινδοί και λοιποί Ασιάτες ) σέβονται τη χώρα αυτή που τους δίνει δουλειά καθώς κι αυτή τους σέβεται και τους προσφέρει! Μεγάλη εντύπωση μού έκανε, όταν πήγαμε στο θέατρο οικογενειακώς, που σ’ ένα τεράστιο χώρο, γεμάτο μικρά παιδιά, δεν ακουγότανε ο παραμικρός θόρυβος! Τέτοια θεατρική παιδεία έχουν!! Κι εδώ λέμε, Χριστίνα μου, για τη μοίρα του Badminton…
Loading...
Αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα, αγαπώ πάρα πολύ την Αθήνα και αισθάνομαι πολλές φορές σαν τη μάνα που πρέπει να υπερασπιστεί, ν’ αγκαλιάσει και να δικαιολογήσει το πιο αδύναμο από τα παιδιά της… Μακάρι να πάνε όλα καλά γι’ αυτή την ταλαιπωρημένη χώρα και για εμάς που επιμένουμε να ζούμε εδώ και να μη θέλουμε να την εγκαταλείψουμε σαν τα ποντίκια όταν βουλιάζει το πλοίο… Πάντως, όσον αφορά στο Λονδίνο έχω να πω πως δεν έχω συναντήσει πιο ευγενικούς και πιο εξυπηρετικούς ανθρώπους! Ακόμα και αυτοί που δεν είναι καθαροί Άγγλοι, αλλά έχουν πράσινες κάρτες και εργάζονται εκεί ( Ινδοί και λοιποί Ασιάτες ) σέβονται τη χώρα αυτή που τους δίνει δουλειά καθώς κι αυτή τους σέβεται και τους προσφέρει! Μεγάλη εντύπωση μού έκανε, όταν πήγαμε στο θέατρο οικογενειακώς, που σ’ ένα τεράστιο χώρο, γεμάτο μικρά παιδιά, δεν ακουγότανε ο παραμικρός θόρυβος! Τέτοια θεατρική παιδεία έχουν!! Κι εδώ λέμε, Χριστίνα μου, για τη μοίρα του Badminton…