Aφορμή για αυτό το κείμενο είναι ο απόηχος των σχολίων μου για την Κατερίνα Καραβάτου. Αφορμή ένα εξώφυλλο και μία γεμάτη υπονοούμενα συνέντευξη στο «Εγώ» με την εικόνα της να κλαίει πάνω στο κουδούνι του Κους Κους στην εκπομπή του Κωστόπουλου ακόμα χαραγμένες στο «πανελίστικο» μυαλό μου.

Σχόλια για μία έξυπνη κοπέλα που απέκτησε πριν 6 μήνες ένα υγιέστατο κοριτσάκι ,παντρεμένη με έναν επίσης νέο,ταλαντούχο και ωραίο άντρα με δύο δουλειές και λαμπρό μέλλον. Η Κατερίνα, όπως είναι γνωστό , κατάφερε πολλά μέσα σε λίγα χρόνια – που σίγουρα στην νεαρή της ηλικία της φαίνονται πολλά. Ηρθε από τη Θεσσαλονίκη, δούλεψε στο StarFm Θεσσαλονίκης, κατέβηκε Αθήνα με Πατλάκη και Σαράντο, απέκτησε δική της εκπομπή και ένεκα καταστροφής της χώρας και των μίντια έχασε ξαφνικά την ..εκπομπή αυτή και βρίσκεται εκτός τηλεόρασης για μία σεζόν. Η διακοπή ήταν βίαιαη καθώς η Κατερίνα ήταν στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της.  Καταρχήν να πω , πως γλυκιά ή κομψή απόλυση δεν έχω δει στο χώρο. Είτε είσαι ετοιμόγεννη,είτε έχεις και δύο και τρία παιδιά ,είτε είσαι γιαγιά και μεγαλώνεις και παιδιά με προβλήματα υγείας. Πρόσφατα ειδικά έχω δει πάρα πολλά. Και με τη σειρά μου προσπαθώ πάντα να συστήσω ή να μεσολαβήσω για να αξιοποιηθούν πραγματικά ταλέντα και πραγματικά παιδιά που έχουν ανάγκη.

Σχολίασα λοιπόν πως είμαι σίγουρη πως κανείς δε χαίρεται που η Κατερίνα έμεινε εκτός και πως αυτό δεν πάει να πει κάτι γιατί σίγουρα θα αξιοποιηθεί σύντομα έστω και πίσω από τις κάμερες εφόσον χρειάζεται δουλειά κι εφόσον έχει αποδείξει πως αξίζει. Από την άλλη ως μεγαλύτερη και μάνα ,της συνέστησα να χαλαρώσει και να ευχαριστηθεί το παιδάκι της που είναι πιο πολύτιμο απ΄όλες τις δουλειές του κόσμου. Εμπειρικά μιλάω γιατί έχασα τον πατέρα μου όταν γεννήθηκε ο Νίκος και η δύναμη που μου είχε δώσει αυτό το μωρό ήταν τόσο μεγάλη που ξεπέρασα πολλά. Η Κατερίνα ,γενικά γνωρίζω πως άκουγε πολύ τα σχόλια που λέγονταν για εκείνη και τα έπαιρνε και σοβαρά. Ισως γι αυτό να νομίζει πως την «πολεμάνε».Στην δική μου όμως την περίπτωση φυσικά δεν είχε να απαντήσει σε κουτσομπολιστικα ρεπορτάζ που μας θέλουν σε αντιπαράθεση γιατί και καταλαβαίνει τον τρόπο μου μιλάω  και ξέρει πως την αγαπώ και την εκτιμώ και έχουμε και κοινούς καλούς φίλους να βάλουμε διαιτητές αν γίνει πραγματικά κάτι χωρίς να μαλλιοτραβιόμαστε στο γυαλί για το τίποτα. Ως fellow Αιγοκερίνα, της συστήνω υπομονή στην παρούσα φάση.

Και για να αλλάξουμε λίγο το θέμα επειδή άκουσα και τα σχόλια της καλή μουΤζωρτζέλας στην αγαπημένη μου «Πρωινή Μελέτη» για την οικονομική μου άνεση -μόνο χομπίστα δε με αποκάλεσε-να της πω πως επειδή δεν κουβαλάω καρότσια με σιδερικά δεν πάει να πει πως δεν έχω ανάγκη να δουλεύω. Εκεί όπου με επισκέφθηκε, εκεί γεννήθηκα. Δε μεταφέρθηκα στο Μπάκινχαμ εν μία νυκτί όπως δε μεταφέρθηκα και από Ανω-Κάτω Τούμπα ή δυτική συνοικία, λέω παραδείγματα, σε Φιλοθέες και Παλαιά Ψυχικά και Εκάλες εν μία νυκτί. Δεν έχω δάνεια και δεν έζησα το γκρικ ντριμ της χλίδας. Αρα απωθημένα και άγχη για το ακατόρθωτο δεν με κυνήγησαν ποτέ. Παράλληλα μεγαλώνω – και σπουδάζω- δύο παιδιά, μία μάνα, δύο σκύλους, τρεις γάτες, μία οικιακή βοηθό και δεν παντρεύτηκα ούτε σε πρώτο αλλά ούτε και σε δεύτερο γάμο ούτε τον Stav τον Λιβανό αλλά ούτε και τον κύριο νεοπλουτίδη με τα πούρα και τα Καγέν.Στη ζωή μου όμως θα κάνω τα πάντα για να κρατάω το επίπεδο εκεί που ήταν πάντα. Δε θέλω ούτε παραπάνω αλλά ούτε και παρακάτω.

Βy the way, ο πρώην σύζυγός μου, που απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά , μόλις χρεωκόπησε και πάλι και αναμένουμε να ανακάμψει με τάματα και άλλα εμψυχωτικά. Εξού και δημοσεύω φωτογραφία όλο υπονούμενα που μου έστειλε ο μεγάλος μου γιος προχθές που ήρθε η ώρα του «στείλε μπερντέ «..

Το ότι ανήκα σε ένα χώρο που διαλύθηκε -και από τον οποίο ποτέ δεν πήρα χρήματα που δεν έφερα πίσω και ποτέ δεν πήρα μισθούς που θα δικαιολογούσαν δάνεια- και το ότι μεταφέρθηκα σε άλλο ένα χώρο – όπου εκεί πια κι αν πληρώνουν τρίχες και όπου οι μακιγέρ των «Σταρς» παίρνουν περισσότερα για το grooming τους- για να προμοτάρω την εδώ δουλειά μου ή για να βρω κάτι που μου ταιριάζει περισσότερο , είναι δικό μου θέμα. Το ότι έκανα πίσω γιατί θεώρησα πως καθημερινά «αλατοπίπερο» για το τίποτα δεν προσφέρει κάτι στην εικόνα μου, στην πορεία μου, στο φάση της ζωής μου  και στο μέλλον μου είναι επίσης δικός μου λόγος. Το ότι συμπαθώ και εκτιμώ τους  ανθρώπους που συνεργάζομαι είναι επίσης δικός μου λόγος.

Πολλοί στην τηλεόραση Τζωρτζέλα μου έχουν βγάλει -και ακόμα βγάζουν- πάρα πολλά λεφτά και το ξέρεις. Στη ζωή μου δε χαλάρωνα ποτέ  αλλά δεν ήμουν και των σούπερ ντιλς. Λίγα απαιτούσα και σταθερά και πάντα στον κατάλληλο για μένα χώρο. Και τα έφερνα κιόλας πίσω σε αυτούς που με είχαν προσλάβει. Μπορείς να το κάνεις και αυτό ρεπορτάζ ή να σου δείξω το μπλοκάκι μου. Γιατί δώρα και παχυλούς μισθούς δεν πήρα ποτέ. Κι εγώ έχω απολυθεί λόγω περικοπών και δεν έσκουξα. Και τα αφεντικά δεν ήταν γερμανοί αλλά γκλαμ συμπατριώτες.Στα ίδια μαγαζιά αυτή τη στιγμή συνάδελφοι υποφέρουν από τρελές περικοπές ..άλλοι ψάχνουν για δουλειά. Α , ναι ένα χρόνο στο Downtown έγραφα τζάμπα. Για τη φιλία και γιατί το αγαπούσα αυτό το περιοδικό. Σαν άνθρωπος έχω και θα έχω πάντα επιλογές. Ούτε θα ξεπουληθώ, ούτε θα εξεφτελιστώ, ούτε θα υποτιμηθώ, ούτε θα υπερτιμηθώ. Γιατί εκεί που βασίζομαι έχω την πολυτέλεια να μπορώ βρω δουλειά στο χώρο μου πάρα πολύ γρήγορα. Και δεν παριστάνω τη σταρούμπα. Δεν έχω διαπραγματευτεί δεκάδες χιλιάδες το μήνα για το τίποτα, δεν έχω γκρινιάξει σε κανέναν και δεν έχω εκθέσει κάνεναν. Αν ήθελα και πίεζα- όπως έχω δει να πιέζουν χρόνια τώρα τόσοι πολλοί- θα ήμουν κι εγώ μία παρουσιάστρια με υψηλό κασέ. Είχα πάντα όμως επίγνωση του που ζω και τι προδιαγραφές υπάρχουν. Σαν ποιον δηλαδή να γινόμουν? Εναν θαύμαζα παιδάκι, το Φρέντι Γερμανό που είχε την πιο ωραία εκπομπή σε ένα από τα  δύο μόνο μας κανάλια , που ήταν και υπεραρκετά. Δε μεγάλωσα με τηλεοπτικά πρότυπα των 90ς, αλλά με Φρέντι, Μαστοράκη και τη φωνή της Μπέτης Λιβανού σαν πρότυπο. Η Λιάνα Κανέλη ήταν ένα πρότυπο αλλά εκτροχιάστηκε για άλλα.Μετά μόνο τα «Αλλα Κόλπα» του Βλάσση απολάμβανα. Δεν πίστευα ποτέ πως θα γεμίσει η ελληνική τηλεόραση δεκάδες εκπομπές με δεκάδες παρουσιάστριες που θα κρώζουν με λεξιλόγιο δέκα λέξεων και θα εισβάλουν από δεύτερα και τρίτα κανάλια απαιτώντας πρώτη μούρη for ever. Δε δέχτηκα ποτέ να πάω αρχισυντάκτριά τους. Δεν κατάλαβα ποτέ τον όρο «παρουσιάστρια» σκέτο. Παιδάκι παρατηρούσα την πρώτη γυναίκα του πατέρα μου την Ελλη Ευαγγελίδου που είχε κάθε Κυριακή βράδυ τη «Σύγχρονη Εύα». Ωραία γυναίκα, με προσωπικότητα, μορφωμένη με χάρισμα επικοινωνίας και γλυκιά φωνή. Φυσικά δεν την θυμάται σχεδόν καμιά τους αφού το μόνο τηλεοπτικό «ιερό τέρας» της τηλεόρασης γι αυτές είναι η Ρούλα Κορομηλά. Την Ελένη τη βλέπουν ανταγωνιστικά, την έχουν ξεπερασμένη. Τη θαύμαζαν βέβαια αφού πάτησαν πάνω στο πρότυπό της.Τώρα την έχουν για «συνάδελφο».Δεν έχουν μάλλον παρατηρήσει πως τις βλέπει εκείνη. Μην ψάχνεστε, δε φωτογραφίζω κανέναν. Αυτά που γράφω τα βλέπετε καθημερινά κι εσείς.

Ολα αυτά την εποχή της Πατάτας. Η Πατάτα ζει και βασιλεύει!

Η τηλεόραση πάντα πίστευα πως ήταν «μπόνους» στην καριέρα ενος δημοσιογράφου. Αυτός-ή ο-η δημοσιογράφος, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, θα έπρεπε να έχει γενική μόρφωση, ταλέντο και πίσω από τις κάμερες, ώστε να διευθύνει την εκπομπή του, να έχει γκελ με τον κόσμο, ζεστασιά και πάνω απ΄όλα εμπειρία. Επίσης θα είχε και γνώσεις για τους και τις προκατόχους , για τα μίντια γενικά, για το τι συμβαίνει στον κόσμο, έστω και στον υπερφύαλο και θα ήταν και συνεργάσιμος με την ομάδα του. Για ανοίξτε λίγο γαλλική ή ισπανική τηλεόραση που είναι και συγγενική μας η φυλή να δείτε τις κυρίες τους.

Και σε αυτόν τον τομέα ήρθε το τέλος εποχής. Απλά μερικά χάρτινα φρούρια αντιστέκονται ακόμα. Παρατηρείστε και θα δείτε. Πάνω απ΄όλα ήμουν και θα είμαι παρατηρητής. Και καταγράφω..Και η τηλεόραση στον νέο-νεοέλληλα έκανε πάρα πολύ κακό. Και στον μπρος και στον πίσω από τις κάμερες. Η τηλεορασίτιδα είναι ένας δικός μου όρος που περιγράφει τον εθισμό που έχω παρατηρήσει – της νέας φουρνιάς , όχι της Μαρίας Αλιφέρη- και από τον οποίο πάσχουν οι άνθρωποι που στην ουσία δεν ήταν τίποτα και έγιναν κάτι επειδή τους αναγνωρίζουν τα κοριτσάκια στο δρόμο.Κοινώς όσοι το καβάλησαν χωρίς λόγο.  Εχει μεγάλο ενδιαφέρον για του ψυχολόγους.

Η τηλεόραση πάλι, είναι ένα υπέροχο μέσο επικοινωνίας και διασκέδασης. Ομως αποδεδειγμένα ανήκει στους χαρισματικούς σε όλα τους και ευτυχώς που κάθε φορά που μπαίνω στο πλατώ έχω τη ζεστή καλημέρα του Γιώργου Παπαδάκη να μου το θυμίζει. Η τηλεόραση έχει ψυχή και απαιτεί και ανθρώπους με ψυχή πίσω από το μπούστο. Δεν είναι πασαρέλα κανενός. 

(Την επάνω φωτό μου έστειλε προχθές ο Αρης Καβατζίκης  γράφοντας «Θυμάσαι; Είναι η πρώτη μέρα που επέστρεψε η Καραβάτου από τον Η1Ν1 και ήταν έγκυος. Μου την έδωσε σήμερα ο Δημήτρης Αραμπατζάκης, φωτογράφος»). Ναι, τη θυμάμαι πολύ καλά. Από τις αλλαγές στα μαλλιά επίσης καταλαβαίνεις πολλά για την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου. Η Κατερίνα ψάχνεται και αναθεωρεί τον εαυτό της. Συμβουλή, την ώρα που απολαμβάνει τη μικρή να αφήσει τα μαλλάκια της ανακατωμένα και να είναι σίγουρη πως σε λίγο τα καλύτερα θα έρθουν!

(22 votes, average: 4,77 out of 5)

Loading...