Xθες βράδυ πήγα να δω το «Rock of Ages». Ακουγα διφορούμενα και δε περίμενα τίποτα ιδιαίτερο. Από τη αρχή της ταινίας ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που έφυγα με ένα χαζοχαμόγελο που κράτησε για πάρα πολύ ώρα μετά. Εκτός του ότι κατά τη διάρκεια της ταινίας ήθελα συνέχεια να σηκωθώ να χορέψω! Δε θα σχολιάσω την ταινία που ξεχειλίζει ταλέντο, το cast είναι ένας κι ένας – ο νεαρός μεξικάνος πρωταγωνιστής Diego Boneta είναι σούπερ– και τις υπέροχες ενορχηστρώσεις αγαπημένων ροκ κομματιών της δεκαετίας του 80, ούτε τις σούπερ χορογραφίες της Mia Michaels – πού χορογράφησε την Αννα Βίσση και στο Διογένη αλλά και στο Βοτανικό, ούτε τις υπερβολάρες του στόρι αντίστοιχες και καρτουνίστικες όπως ο ρόλος του απόλυτου Θεού της Ροκ,
που υποδύεται – και φαίνεται να το διασκεδάζει πάρα πολύ ο Tom Cruise, ούτε την τρίχα των χεριών μου που γίνεται κάγκελο όταν τραγουδάει η Mary J Blidge. Θα σχολιάσω όμως την τάση του αμερικανικού κινηματογράφου να επιστρέψει σε σταθερές αξίες και να εκμεταλλευτεί τη σούπερ βαριά σε ικανότητες βιομηχανία του, με πολυτάλαντους σούπερ σταρς να ξαναπλασάρονται έτσι ώστε να εξιτάρουν το πολυπόθητο κοινό των νεαρών – και όχι μόνο- κοριτσιών, που εδώ και χρόνια είχαν ..
σχεδόν αποκοιμηθεί, ώστε να «θέλουμε να τους βάλουμε πόστερ στο δωμάτιό μας», όπως ο Cruise στην παραπάνω την ταινία, ο Leonardo di Caprio στο remake του The Great Gatsby και ο Matthew McConaughey στο Magic Mike όπως και ο Joe Manganiello.
Oτι θυμίζει χαρούμενο παρελθόν ανακουφίζει και όταν στηρίζεται τόσο σωστά ακόμα καλύτερα. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε αλλά η μουσική και ο χορός είναι μεγάλα όπλα για να ξεπερνάμε τις στεναχώριες και να βλέπουμε τη ζωή πιο αισιόδοξα..
PS. O Tom Cruise στα 50 του έκανε ένα σώμα απερίγραπτο. η Catherine Zeta Jones στα 40κάτι της παραμένει θεά – και χορεύει πάντα δαιμονισμένα ! Η γενιά καλά κρατεί!
PS. Mε όλα αυτά τα σώματα και τα κορίτσια στο Rock of Ages με φυσική ομορφιά και παντελή έλειψη σιλικόνης ένα είναι σίγουρο. Μετά την ταινία δεν θα πάει για φαγητό κανείς..χωρίς τύψεις..
Mας άναψες τα αίματα, Χριστίνα μου!! Κι εγώ έχω ακούσει καλά και άσχημα, αλλά στις 28 Ιουνίου που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες θα πάω, σίγουρα, να το δω!! Μusical, ’80s, hot bodies and leg warmers… Tι άλλο να ζητήσω;;; 😉
Σχόλιο: Καταγγέλω τη Χριστίνα Πολίτη ότι μου κλέβει τη δουλειά. Κατά τα άλλα, όντως το Rock τα σπάει και μην ακούτε τους σπασίκλες που το θάβουνε. Θάψτε τους εσύ.