Το θέμα το είχα ψιλοπρολογήσει χθες. Δε χωράει σε μία παράγραφο ενός μπλογκ γιατί χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο. Ανέφερα λοιπόν δύο λατρεμένα αδέλφια, αγόρια μιας ευτυχισμένης οικογένειας που ήταν και τα δημοφιλέστερα της Αθήνας. Οι Κουλουβάτοι legends μιας αγαπημένης εποχής έμεναν στην οδό Ηροδότου. Γονείς ο Χρήστος – ο πιο γλυκός άνθρωπος του κόσμου- και η Αλίκη – μία εκπληκτική δυναμική γυναίκα με τεράστια γαλάζια μάτια και χιούμορ που τσάκιζε κόκκαλα. Παιδιά τους τρία δυναμικά  αγόρια..ο Κωσταντίνος, ο Θοδωρής και ο Αλέξης. Είχαν τα ξενοδοχεία “Αμαλία” στο Σύνταγμα, στους Δελφούς και.. στο Ναύπλιο, τα Chatours και γενικά ήταν βασιλείς στο είδος τους καθότι ο κύριος Χρήστος ήταν ένας αυτοδημιούργητος και εργατικός άνθρωπος υπεύθυνος για επιχειρήσεις που άνθισαν στο χώρο του τουρισμού.

Τα αγόρια είχαν μεγάλες ομοιότητες αλλά και μεγάλες διαφορές μεταξύ τους.

Ο Θοδωρής – Υδροχόος του 1964- ήταν ο απόλυτος ροκ σταρ σε όλες του τις συμπεριφορές. (επάνω με τους κολλητούς του και αγκαλιά με την Αμαλία Μπογδάνου-Λιάπη).Αφού διατάραξε τη σχολή Campion , διατάραξε και όλο μας το παρείστικο είναι. Προσωπικά ήταν και ο άνθρωπος που μου είχε ραγίσει με αεροβόλο για πλάκα τα παράθυρα της κουζίνας μας που ήταν απέναντι στον ακάλυπτο από την κουζίνα του σπιτιού τους. Ηταν ο άνθρωπος που μου έσκιζε τα βιβλία στην Τρίτη Λυκείου στις πανελλήνιες και με ξεσήκωνε αφού κόρναρε κάτω από το σπίτι μου για να με τρέχει στις 9 Μούσες. Ηταν αυτός που είχε το τικ να πιάνει νευρικά τη μύτη του, να χαιδεύει το κεφάλι του και να φωνάζει “Years and Years of Experience”! Ηταν ο αδελφός που δεν είχα ποτέ. Που λάτρευα και του έκανα όλα τα χατήρια, έστω και βασανιστικά. Να μην ξεκινήσω τις περιγραφές από τα καλοκαίρια στο αρχοντικό τους στις Σπέτσες. Η το Πάσχα , που έκρυβε δυναμιτάκια στο τζιν πουκάμισό του – θυμάμαι κάποια χρονιά είχαν ανατινάξει και την εξέδρα με τον παπά μαζί την Ανάσταση. Ο Θοδωρής μετά πήγε Λονδίνο, με έσερνε στο Εlysee, μετά με έσερνε εδώ στα μπουζούκια – ναι,στην Αντζελα Δημητρίου και στο Λε Πα- όταν τα σιχαινόμουν και επέστρεψε κύριος κοστουμαρισμένος που περνούσε παρέα με τον πατέρα μου κάθε πρωί μέσα από το Ζάππειο για να πάνε στις δουλειές τους – ο πατέρας μου στο γειτονικό με το Αμαλία , ίδρυμα Μποδοσάκη. Ο Θοδωρής στη ζωή του αψηφούσε τον κίνδυνο. Στη φωτογραφία έχει καλύψει με αυτόν τον genial τρόπο το κεφάλι του γιατί του το είχε χτυπήσει ένας ανεμιστήρας στον “Ειρηνικό”. Θρυλικά ήταν τα πάρτις στο σπίτι τους όπου έκανε τον dj και όπου έκοβε το dance πρόγραμμα με κάτι ροκιές του Rory Gallagher που μας έστελναν όλους αδιάβαστους.

Ο Θοδωρής είχε μεγάλη αδυναμία στο μικρότερο αδελφό του τον Αλέξη – Κριός του 1965- επάνω στη φωτογραφία. Ενα γλυκύτατο ζιζάνιο, ένα κουκλί με μία ελιά στο μάγουλο που έκαιγε καρδιές, με φιλότιμο και ευγένεια που όσο και αν το έκρυβε πίσω από την πλάκα διέκρινες ένα old soul. O Aλέξης τελείωσε σπουδές στη Βοστώνη και ήταν το αστέρι της οικογένειας. Οι φίλοι του τον λάτρευαν και ήταν όλοι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. (Ο καλύτερος, όπως μου έλεγε εκείνος ήταν ο Γιάννης Πατέρας, που πριν ένα μήνα έφυγε από καρκίνο). Ενα βράδυ μετά από ένα πάρτυ στην Εκάλη παραχώρησε την πράσινη οικογενειακή Mercedes σε ένα φίλο του που είχε πιεί παραπάνω για να τον προστατεύσει και να μην οδηγήσει τη μηχανή του. Ο Αλέξης στη διαδρομή πίσω για το κέντρο της Αθήνας, κάπου έχασε τον έλεγχο και έπεσε. Χτύπησε σε ένα και μοναδικό σημείο πίσω από το κεφάλι του που τον σκότωσε ακαριαία. Μοιραία βραδυά γιατί οδηγούσε μηχανή καλά για πολλά χρόνια .Ο πόνος που ένιωσα , που νιώσαμε όλοι δηλαδή για το θάνατο του Αλέξη στα 25 του χρόνια, εκείνες τις ημέρες του Ιουνίου του 1990 ήταν απερίγραπτος. Δεν θα ξεχάσω τους γονείς του, την απόγνωση στα μάτια του πατέρα του, την αξιοπρέπεια της μάνας του..δεν θα ξεχάσω τους φίλους του και τα αδέλφια του. Ο πόνος πήρε μετά από λίγα χρόνια και τη μητέρα του που είχε τρελή αδυναμία στα παιδιά της. Στις 16 Αυγούστου του 2001 άλλο ένα μοιραίο γεγονός άφησε το Θοδωρή σε κώμα και σε φυτική κατάσταση. Κάτι δεν κατάπιε καλά στο σπίτι του και έπαθε εγκεφαλική βλάβη. Ηταν πάντα τρομερά προληπτικός. Δεν ξέρω αν ήταν αυτή η αιτία που είχε χωρίσει από μία κοπέλα που είχε αρραβωνιαστεί πριν το θάνατο του Αλέξη και η οποία ανήκε στην οικογένεια Ονάσση.

Ο μεγαλύτερος αδελφός τους,ο Κωσταντίνος ακόμα τον κρατάει ζωντανό όμως εκείνος δεν ανταποκρίνεται σε ερεθισμούς από το περιβάλον. Πολλοί φίλοι εδώ και χρόνια τον επισκέπτονται και του μιλάνε. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο γίνεται ακόμα.. Η ζωή συνεχίζεται..Ο Κωσταντίνος είναι πια υπεύθυνος για τη συνέχεια της οικογενειακής επιχείρησης αλλά και για την αναμετάδοση όλης αυτής της κληρονομιάς των αναμνήσεων. Δίπλα του είμαστε κι εμείς, δεκάδες καλοί παλιοί φίλοι που φυλάμε τα δικά μας κομμάτια- αναμνήσεις σαν puzzle και που θα αναμεταδώσουμε στα παιδιά του και στα παιδιά μας .

Κάτω, λίγες ημέρες πριν, ο Κωσταντίνος Κουλουβάτος από τα AMALIA Hotels παραλαμβάνει τιμητική διάκριση από τον Ανδρέα Μάνεσση..

Ο γιος μου ο Νίκος ήδη φοράει το θρυλικό Hamilton t shirt από το Πανεπιστήμιο του Αλέξη στη Βοστώνη και το μικρό μου γιο τον λένε Αλεξ..

Να μη γράφουμε μόνο για κοσμικούς των 90ς και βαρύγδουπες οικογένειες των 50ς. Υπήρξαν τόσα αστέρια ανάμεσά μας..είναι κρίμα πραγματικά ξεχωριστοί άνθρωποι να χάνονται στον αφόρητο πια αφρό αυτών που “πουλάνε”..

YΓ: Aλέξης και Θοδωρής σιχαίνονταν τα κοσμικά και τις φωτογραφίες. Θα με έκραζαν πολύ άσχημα. Αν και ο Θοδωρής που με πρόλαβε για τα καλά στο «επάγγελμα» μία- δύο φορές με είχε αφήσει να τον απαθανατίσω για τη «Γυναίκα», όπως κάτω που με έτρεχε στο Super Paradise, όταν ακόμα ήταν paradise..

(12 votes, average: 4,33 out of 5)

Loading...