Κάθε μέρα λέω να πάω στο Bollywood. Oχι το κανονικό αλλά αυτό απέναντι από το Shamone – το πιο hot μαγαζί της πόλης by far! Eχω τουιτάρει για το αγαπημένο τρίγωνο εκεί Κωσταντινουπόλεως και Ελασσιδών στο Γκάζι με Shamone, talk of the town εστιατόριο Matilde και το Bollywood , του φίλου μου του Γρηγόρη. Επειδή δεν.. πήγα ακόμα για κανονική αναμετάδοση σας κάνω copy paste την κριτική του Αθηνοράματος και τα λέμε εκεί..
«Βάζοντας δίπλα στο ινδικό φαγητό μπάρα και κονσόλα, το «Bollywood», το νέο ινδικό «μεζεδοπωλείο» του Γκαζιού, δείχνει πώς μια έθνικ κουζίνα μπορεί να πιάσει κι ένα άλλο κοινό»
Με το που ανοίγεις την ενσωματωμένη στην τζαμαρία βαριά ξύλινη πόρτα του «Bollywood», κοντοστέκεσαι και μένεις να κοιτάζεις απορημένος. Ο αμφιβληστροειδής έχει μπόλικο υλικό να επεξεργαστεί: βαρέλια μπίρας που γίνονται με πολύχρωμες πλάκες τραπέζια και με μαξιλαράκια stools, χαμηλά καναπεδάκια με μαξιλάρες γεμάτες χρωματιστά κεντίδια, ξύλινοι ελέφαντες στις κολόνες, τεράστια τσουκάλια κρεμασμένα από το ταβάνι. Μια σειρά από ασπρόμαυρα close shots Ινδών έχει ενσωματωθεί στον προϋπάρχοντα «καμβά» μιας παλιάς αποθήκης του Γκαζιού, πάνω σε πολυκαιρισμένους, φαγωμένους τοίχους. Οι μάγειροι ετοιμάζουν tikka και πικάντικο vindaloο πίσω από τα μεταλλικά πλέγματα – η κουζίνα μοιάζει με συνεργείο. Στη μία άκρη της τεράστιας μπάρας ο bartender φτιάχνει Bloody Mary με κόκκινο κάρι και ταμπάσκο. στο άλλο μικρές παρέες τρώνε αντικριστά τραγανές samosas με λαχανικά, raita (γιαούρτι με μέντα ή κόλιαντρο) και αφράτες πίτες naan. Και στην κονσόλα –γιατί εδώ υπάρχει και κονσόλα–, πίσω από την οποία πετύχαμε τον DJ Ιznogood, η μουσική παλέτα έχει ως βάση την Ινδία και το Πακιστάν. επεκτείνεται μέχρι την Αλγερία και την Αιθιοπία και φτάνει στη spiritual jazz.
Τα βαρέλια είναι πιθανό να σου φανούν λίγο άβολα, το ίδιο και τα καναπεδάκια που είναι κάπως χαμηλά για φαγητό. Είναι επίσης πιθανό να βρεθείς λίγο πιο κοντά από ό,τι θα ήθελες με τους διπλανούς – τόσο κοντά που μόλις καθίσαμε κάποιος από το γειτονικό τραπέζι έκανε στροφή μερικών μοιρών και μας ρώτησε γελώντας: «Τι θα παραγγείλουμε;» Αλλά σε αυτό το σκηνικό (ηθελημένα) πρόχειρης… φαντασμαγορίας απλώνει ρίζες ένα άλλο στιλ έθνικ εστιατορίου, απροσποίητου, προσιτού –και όχι μόνο λόγω των τιμών, που είναι όντως χαμηλές–, χαλαρού και χαρούμενου, πραγματικά easygoing. Ένα ευρύτερο κοινό βρίσκεται ξαφνικά να τρώει ρύζι pilao και κρεμώδες κοτόπουλο korma και να ακούει μουσικές που δεν συναντά σχεδόν πουθενά. Μπορεί να πίνει ινδική μπίρα Cobra. μπορεί να πίνει και Daiquiri. Όπως κι αν έχει, μια Ινδία ταυτόχρονα στα μέτρα της και στα μέτρα μας είναι πολύ ωραία φάση.
Άντζελα Σταματιάδου
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
