Σήμερα έπεσα πάνω σε αυτή τη φωτογραφία. Είμαι εγώ το Πάσχα του 92 στα Barbados στην παραλία του Sandy Lane. Πως ονειρευόμουν αυτό το ταξίδι δε φαντάζεστε. Είχαμε πάει μεγάλη παρέα – μαζί και ο κουμπάρος μου Μανώλης Μαυρολέων– σε σπίτι του άλλου κουμπάρου μου- του Michael Sladek – o οποίος είναι δυστυχώς εδώ και δέκα χρόνια σε κώμα..Που να αρχίσω… Ο Michael λοιπόν μας μιλούσε πολλές φορές για τη σπιταρόνα του στα τροπικά. Ηταν όντως σπιταρόνα με μπάνγκαλοους και υπέροχους κήπους.. όμως.. κοιμόμασταν σε δωμάτια χωρίς κουρτίνες , όπου το φως έμπαινε λυσσαλέο το πρωί.. δεν είχε αιρκοντίσιον και έλιωνες με την τροπική ζέστη.. οι κατσαρίδες πετούσαν λεφούσι σαν τις πληγές του Φαραώ και ποντικάκια γυρόφερναν παντού.. Last but not least ένα πρωί ξύπνησα με μία αποξηραμένη νεκρή  μεγάλη σαύρα στο κρεβάτι μου ..και οκ, σάλταρα! Τροπικά δε θέλαμε? Τα σκυλιά τους έπιναν νερό από την πισίνα και γενικά το νησί ήταν στα πρώτα του βήματα – μόνο ένα ξενοδοχείο ήταν της προκοπής το Sandy Lane και ακόμα θυμάμαι που όταν κολύμπησα μέχρι την εξέδρα μύριζε κάτουρο. Οπως σας τα λέω ακριβώς! Το φαγητό ήταν άθλιο παντού. Είχε μόνο τρία είδη ψαριών – dolphin, flying fish και ένα άλλο που δε θυμάμαι..και επειδή δεν είχαν λεμόνια στο σέρβιραν με πορτοκάλι. Ο τελευταίος μύθος που καταρρίφθηκε ήταν η εξωτική αλόη. Aloe vera που λέμε και το χουν όλες οι μυρωδάτες κρέμες.. Ε λοιπόν η αλόη είναι μία παχύρευστη αηδία που βρωμάει ιδρωτίλα και που βγαίνει από ένα φυτό που μοιάζει σαρκοβόρο. Στη φωτογραφία ο ράστα έκανε μασάζ στην παραλία με αλόη. Η φάτσα μου προδίδει τάση για εμετό.

ΥΓ: να πω πως ήμουν στον δεύτερο ή τρίτο μήνα εγκυμοσύνης και μου βρωμούσαν όλα στο εκατονταπλάσιο..

I hate aloe και δεν τρελαίνομαι και για τα ράστα μαλλιά που θυμίζουν εστία μολύνσεως! Εκτοτε τα Barbados έχουν εξελιχθεί όμως δεν πρόκειται να ξαναμπώ στον κόπο ποτέ..

Με το Μανωλάκη – που επίσης δεν πρόκειται να ξαναπάει στα Barbados πάνω τότε.. και κάτω τώρα..

(8 votes, average: 5,00 out of 5)

Loading...