Μεγάλες στιγμές ζήσαμε το Σαββατοκύριακο. Με το που τακτοποιήσαμε τα πολιτικά θέματα κακήν κακώς κάναμε την απόπειρα να ξαναβγούμε. Καταρχήν πήρα σβάρνα τα θέατρα. Και πολύ καλά έκανα. Και αυτό που εμπέδωσα είναι να μην πολυπιστεύετε τις κριτικές, ειδικά όσων κάνουν την τρίχα τριχιά… Πήγα στην επίσημη πρεμιέρα του Amadeus που συνεχίζει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Βρετάννια. Το θέμα είναι αυτό που είναι , η σχέση Σαλιέρι και Μότσαρτ από τη ματιά του Πίτερ Σάφερ. Τον Amadeus υποδύεται ο αγαπημένος Χριστόφορος Παπακαλιάτης, και μιά χαρά διεκπαιρεώνει ένα ρόλο παρτσακλό και γεμάτο υπερένταση. Ρεσιτάλ ηθοποιίας με φωνή που θυμίζει πολύ Αλέκο Αλεξανδράκη, δίνει ο Δημήτρης Λιγνάδης και τα σκηνικά ,κοστούμια και γενική ατμόσφαιρα και cast είναι όαση καλαισθησίας. Οαση ήταν και οι καλεσμένοι αφού εκεί ήταν από το Λάκη Λαζόπουλο και την Αλκηστη Πρωτοψάλτη μέχρι τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Κώστα Βενετσάνο που συνοδευόταν από κυρία με εντυπωσιακό σινιόν. Αχ, πάνε αυτές οι ημέρες της τηλεόρασης που δεν ήταν τόσο εκσυγχρονισμένη αλλά είχε άλλη αίγλη. Πολύ τυχερή πάντως με θεωρώ στα αριστερά του Χρήστου Φερεντίνου που μας παρακίνησε στην παράσταση που παίζει η σέξι γυναίκα του Σοφία Παυλίδου στο Θέατρο Ηβη“Ο παππούς έχει πίεση” . Ο γκλαμ παππούς είναι ο λατρεμένος Κώστας Βουτσάς σε ένα αλμοδοβαρικό σενάριο της Δήμητρας Παπαδοπούλου που βγάζει τρομερό πηγαίο γέλιο.Τρέξτε αμέσως! Χάιλαιτ η Ελισάβετ Κωσταντινίδου με τις ατάκες της, η σκηνή με τις φακές και ο χορός της κοιλιάς της Σοφίας! Μετά το θέατρο επέστρεψα σε ένα φυσικό μου χώρο. Το Αθηνών Αρένα και το καταπράσινο καμαρίνι Σάκη όπου ενώ έπαιζε κιθάρα με τον Τόνι Κονταξάκη μέσα- κάπου πήρε το αυτί μου και το Hotel California- έξω περίμεναν ουρά η Δούκισσα Νομικού, η Τάμτα και άλλες ωραίες φίλες και Ρουβίτσες. Τα έσπασε ο Σάκης- είναι Θεός!!!!-τον κεράσαμε και τεκίλα και ανέβηκε και ο Αντώνης Ρέμος- που ξεκινάει αύριο με Τόλη Βοσκόπουλο- και έγινε σεισμός στο μαγαζί. Στο τέλος κάπου στις 5.30 το πρωί τραγούδησε και η Τάμτα το Malade και δεν πολυθυμάμαι από κει και πέρα γιατί πρέπει να είχαμε κατεβάσει δυό τρία μπουκάλια κρασί και δεν υπήρχε και η δικαιολογία για μπόμπες και η κατάσταση στο κεφάλι μας ήταν πολύ Μαλάντε ειδικά το επόμενο πρωί. Την Τάμτα συνάντησα στο Badminton στα Γεωργιανά Εθνικά Μπαλέτα- που ήταν συγκλονιστικά!- και να μην ξεχνάτε να ψάχνεστε γιατί πολλά ωραία πράγματα γίνονται στην πόλη μας.Αλλη μία ποιοτική απόπειρα κάναμε με την αγαπημενη μου παρέα ever, στο Gazarte για Γαλάνη και Βασιλικό. Σπουδαία αρχή με το Because των Beatles και λίγο ακαπέλα από τη Δήμητρα αφού έγινε και μία διακοπή ρέυματος και στο τέλος μετά τη θεική Σκανδάλη ήρθε και μία πάρα πολύ λυπητερή λυπητερή αντίστοιχη με πρώτο τραπέζι χλιδάτης μπουζουκοπίστας. Το Gazarte έχει καλή ακουστική – και μπροστά στα χάλια στα οποία είμαστε συνηθισμένοι μοιάζει ακόμα καλύτερη. Πάμε παρακάτω.. Τη βροχερή και κρύα Κυριακή του Μαραθωνείου συνέφαγα στο σικίσιμο Capana της οδού Πλουτάρχου, κανονική και νοστιμότατη ιταλική πίτσα και λαζάνια, με το σικίσιμο Γιώργο Μέρλο. Ο Γιώργος δεν ξέρει πως να διαχειριστεί την τηλεοπτική υπερέκθεση ακόμα και χαιρετάει τον κόσμο που τον αναγνωρίζει από την t.v λες και τους ήξερε και από χθες. Είχε δέσει έξω από το μαγαζί το beagle του το οποίο είναι κακομαθημένο και γαύγιζε σαν κόρνα. Πήρε και το κεφάλι του Ζαννή Φραντζέσκου που έτρωγε ρομαντικά με τη Νεσχάν. Στo καλαίσθητο Capana, που σχεδίασε ο Κώστας Καραμπατάκης, κατέφθασε και ο σύζυγος της Αργυρούς ο οποίος από ότι μου είπε εκείνη την επομένη αφού τους έφερε πίτσα στο σπίτι συνέχισε για γκράπες στο εστιατόριο του Ζαννή – πρώην Coo με τον Παναγιώτη ιδιοκτήτη του Capana, με αποτέλεσμα να γυρίσει σπίτι στις 10 το βράδυ. Εστιατόρια united στην κρίση και θάνατος στη διατροφή – και πολύ καλά κάναμε!
Στήλη Uptown από το προηγούμενο Downtown.