Η εποχή που διανύουμε για τα media είναι η χειρότερη των τελευταίων τριάντα ετών. Εφημερίδες που στηριζόταν σε κυβερνητικά παιχνίδια και διαφημίσεις φυτοζωούν μέχρι να κλείσουν, μεγάλα συγκροτήματα αναζητούν στρατηγικούς επενδυτές και μόνο ο Φιλιππόπουλος όντας μάγκας-διαβλέποντας το τσουνάμι-πρόλαβε και πούλησε στον Μπερλουσκόνι και τρέχει την εταιρεία του με κέρδη. Μικρά μέν αλλά κέρδη. Στον αντίποδα τώρα…στην άλλη μεριά της όχθης μεγάλοι και τρανοί τάχα μου δήθεν εκδότες και ιδιοκτήτες ομίλων κάνουν ότι μπορούν για να συντηρηθούν…Η ιστορία που θα σας διηγηθώ αποτυπώνει αναγλυφα το περιβάλλον που επικρατεί εδώ και δύο χρόνια στον συγκεκριμένο όμιλο…Ο πρωταγωνιστής…
…κατάφερε να χαλάσει τις όποιες σχέσεις είχε με επιχειρηματικούς κολοσσούς που κατα καιρούς επένδυσαν στο μαγαζί του προκειμένου να υπηρετήσει την αψεγάδιαστη εικόνα του και μόνο αυτή. Δεν μπορούσε να δεί ελέω αλαζονείας και ψευτομαγκιάς το κόστος της κακής συνήθειάς του. Και βεβαίως δε υπολόγιζε στην μεγαλύτερη αδυναμία του. Τον κακό του εαυτό. Παρορμητικός ών…χάλασε σχεδόν το σύνολο των σχέσεων του με ισχυρές οικογένειες και έμεινε μόνος να παλεύει με προμηθευτές και δανειστές. Και μιλάμε τώρα απο εταιρείες που του προμήθευάν μελάνια μέχρι δημοσιογράφους που είχαν εξωτερική συνεργασία με το μαγαζί του και έχουν να δούν το χρώμα του χρήματος και δύο χρόνια. Η πτώση είναι μεγάλη και ηχηρή. Βλέπετε ο ήχος της πτώσης ακούγεται περισσότερο όταν πέφτεις απο μεγάλο ύψος. Όπως ήταν φυσικό οι τράπεζες του γύρισαν την πλάτη, οι επιταγές χτύπησαν την πόρτα του Τειρεσία και μοιραία αποφάσισε να προσημειώσει το σπίτι που έχει σε νησί του Αιγαίου για να πάρει τελικώς 2,5 μύρια ευρώ. Πόσα χρωστάει; Αφήστε το…για πόσο καιρό θα έχει ακόμη φράγκα; Άγνωστο…Το μόνο που μένει είναι να το παρακολουθήσουμε…Και θα το κάνουμε…