Κάθισα και τα μέτρησα ένα ένα μέχρι τις έντεκα και κάτι. Μετά βαρέθηκα και αποφάσισα να σερφάρω λίγο στο internet. Δε γνωρίζω αν συνέχισε τα λάθη ο Ρουβάς. Αυτό που γνωρίζω είναι πώς το παλικάρι ήταν αγχωμένο. Και πώς να μην είναι αφού είναι καλλιτέχνης.
Και όπως είναι γνωστό ένας καλλιτέχνης μουδιάζει κάθε φορά που κάνει πρεμιέρα. Το παιχνίδι φέτος είναι μακράν το καλύτερο από κάθε άλλη χρονιά. Και σκηνοθετικά… με πολλά γενικά πλάνα τις panoramic όψεις του πλατό και την μαύρη διαφήμιση της cosmote με πανό πίσω από τους κριτές… αλλά και ουσιαστικά. Οι φωνές φέτος είναι μοναδικές και ο ανταγωνισμός πολύ υψηλού επιπέδου. Το πρόβλημα ωστόσο είναι ο παρουσιαστής. Και το γράφω διότι ο Sakis δε μπορεί το ακουστικό. Όταν του μιλάνε στο ακουστικό χάνεται. Από την άλλη ο αρχισυντάκτης και ο σκηνοθέτης τι να κάνει… όταν ο παρουσιαστής χάνεται και δεν μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε autocue και αυτοσχεδιασμό; Να τον αφήσει; Ζωντανό show είναι… η
συνεχής ροή πληροφοριών στο αυτί του sakis έφερε τα πολλά σαρδάμ αλλά βεβαίως και το γεγονός ότι σε πολλά σημεία φάνηκε-δε γνωρίζω αν ήταν-αδιάβαστος. Κατά τα άλλα η επιτροπή με εξαίρεση τον Λεβέντη ήταν τραγική. Με την Γκαγκάκη να βλέπει περισσότερες φορές το μικρό monitor που είχε μπροστά της παρά στην ευθεία τον εκάστοτε παίκτη και τον παρουσιαστή και με τους δύο άλλους που κάθονται στις πτέρυγες να προσπαθούν να αποδείξουν πόσο σαρκαστικοί μπορούν να γίνουν… Και ο
Θεοφάνους και ο Μουρατίδης μου έκαναν εικαστικά ανέκδοτα … και όλα αυτά μπροστά στις κάμερες… διότι πίσω από αυτές έγιναν άλλα… σε λίγο σας έχω περισσότερα!