Καλός ο χαβαλές, καλή η διαφορετικότητα, καλή η πώρωση αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια πολύ λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον χαριτωμένο και τον γραφικό. Ειδικά στην τηλεόραση.
Το αδηφάγο αυτό μέσο που έχει μεταμορφώσει τους τηλεθεατές σε πιράνχας που τρώνε τα πάντα-ότι τους προσφέρεται- αλλά βαριούνται και τα πάντα… Η επιλογή του Τρύφωνα Σαμαρά για το Dancing with the stars εξέπληξε στην αρχή πολλούς. Έλα όμως που τους βγήκε λύρα 100. Και μπορεί ο αεράτος κομμωτής να μη χορεύει όμως ως φιγούρα δίνει αυτό που ικανοποιεί τον μέσο έλληνα τηλεθεατή. Τον έλληνα του καναπέ. Τον έλληνα ΧΑΒΑΛΕ…Ο Σαμαράς είναι μια τηλεοπτική καρικατούρα που προσφέρει γέλιο. Και αυτό είναι το αντίδοτο στη μιζέρια των καιρών. Όμως δυστυχώς για εκείνον-τον εκτιμώ πολύ και το ξέρει-έχει περάσει τα όρια. Η υπερβολή και η χαριτωμενιά έχουν ξεπεράσει τα όρια… και κινδυνεύει να βγει γραφικός. Μάλλον αυτό είδε και η Έρρικα Πρεζεράκου η οποία μετά το τέλος του show της Κυριακής τον έπιασε και του τα είπε ένα χεράκι. Ανάμεσα σε αυτά που έπιασαν οι κεραίες μου ήταν οι ατάκες όπως «Ωραίος ο χαβαλές και οι ατάκες αλλά πρέπει να χορέψεις… Δείξε περισσότερο Πάθος. Δείξε ότι σ ενδιαφέρει ο χορός… Αν δεν ξυπνήσεις και δε χορέψεις στο τέλος θα πας σπίτι σου» και ο Τρύφωνας απάντησε «ΤΙ άλλο να κάνω βρέ Έρρικα Προσπαθώ ω.ω». Για την ιστορία να σας πω ότι η κουβέντα δεν ήταν φιλική αλλά έντονη…