Ο Βασίλης Γραμμένος είναι φίλος. Κολλητός. Γνωριστήκαμε πριν μερικά χρόνια και από την πρώτη στιγμή διαπιστώσαμε ότι έχουμε πολλά κοινά. Έχουμε την ίδια απέχθεια για την κρατική εξουσία και την ίδια τρέλα για την δουλειά μας. Για το ρεπορτάζ στο πεζοδρόμιο. Όταν λοιπόν λειτουργείς στο πεζοδρόμιο στο πλαίσιο της δουλειάς μας αφουγκράζεσαι όσο κανείς άλλος τις ανάγκες του κόσμου. Του κόσμου που είναι το πολύτιμο εργαλείο για να ασκήσεις την δημοσιογραφία. Για μένα λοιπόν η απόφαση του Βασίλη ν’ ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση ήταν αναμενόμενη. ήταν αυτό που λέμε θέμα χρόνου. Του ζήτησα λοιπόν να μου εξηγήσει τους λόγους που επέλεξε να κατέβει με τον συνδυασμό του Άγγελου Αποστολάτου. Σε λίγο ο συνάδελφος γράφει στο Blog μου. Σε λίγο θα διαβάσετε όλοι τους λόγους που από τα μαχητικά ρεπορτάζ θα βρεθεί ,στις επάλξεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μεταξύ μας…μόνο τυχαίος δεν είναι ο φόβος του Κασσιδόκωστα για τον συνδυασμό του Αποστολάτου. Όταν άνθρωποι που έχουν φάει με το κουτάλι το πεζοδρόμιο αποφασίζουν να κατέβουν στην πολιτική, τότε πολλοί βολεμένοι…ξεβολεύονται…Σε λίγο…σε λίγο
