Όλοι μας ζούμε στην ίδια πιάτσα. Και όλοι μας καταλαβαίνουμε πότε κανείς πιέζεται λόγω συνθηκών ή δημοσίων σχέσεων να κάνει κάτι που δε θέλει και πότε το κάνει συνειδητά.
Θέλω να ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο ότι δεν αναφέρομαι στα στελέχη του περιοδικού που πολύ καλά έκαναν την δουλειά τους. Αλλά στο ζευγάρι Γιώργου και Φαίης που διανύουν την πιο σημαντική περίοδο της κοινής τους ζωής . Τον ερχομό του παιδιού τους. Εκτιμώ ότι δεν είχαν καμία ανάγκη να γίνουν οχήματα μεταφοράς γνωστής εταιρείας παιδικών ειδών. Αμέσως η κίνηση αυτή προκάλεσε -δικαιολογημένα για κάποιους- ποικίλα σχόλια. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είπαν «Μα καλά είχαν ανάγκη να το κάνουν αυτό;. Ποιος τους συμβούλεψε; Αλήθεια οι σακούλες με τα παιδικά είδη πληρώθηκαν ή όχι;». Ξέρω ότι πολλοί μπορεί να με χαρακτηρίσουν κακόβουλο. Ο Γιώργος γνωρίζει καλά ότι δεν είμαι έτσι. Απλώς μου έκανε κακή εντύπωση η απόφασή τους να συμμετάσχουν σε μια φωτογράφηση που για κάποιους συνιστά έμμεση διαφήμιση και αποφάσισα να μεταφέρω τις σκέψεις μου. Ήταν όλο λάθος… Κατά την ταπεινή μου κρίση… Δεν είχαν καμία ανάγκη να το κάνουν…