Με πατέρα καραβομάγειρα ο Λευτέρης Λαζάρου ξεκίνησε να μαθαίνει τα μυστικά της κουζίνας σε ηλικία μόλις δέκα ετών… Χάνει τον μέντορά του, τον πατέρα του πέντε χρόνια μετά και η περίοδος της εφηβείας τον βρίσκει στην Νάπολη να καθαρίζει εστιατόρια και κουζίνες.
Η τρέλα του με την μαγειρική όμως και η επιμονή του τον στέλνει σε μια ελβετική εταιρεία με γιότ απ όπου ξεκινά ουσιαστικά το δικό του ταξίδι στην γαστρονομία. 23 χρόνια πριν ανοίγει το Βαρούλκο στην οδό Διστόμου πολλά χρόνια μετά μεταφέρει την επιχείρησή του στον Πειραιά και κάπου εκεί τον βρίσκουν τα αστέρια της Michelin . Ο Λαζάρου δεν είναι τυχαίος. Κατάφερε να προτείνει χίλιους και έναν τρόπους για να τρώει κανείς το ψάρι. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους κλασικούς τρόπους με τους κλασικούς συνδυασμούς που ο καθένας από εμάς έχει στο μυαλό του. Τι ήταν όμως αυτό που στιγμάτισε την επιτυχημένη καριέρα του; Πια επένδυση δεν του έκατσε; Όλα ξεκίνησαν πριν έναν χρόνο όταν αποφάσισε
να μπει μέτοχος στο Ya mas. Ένα εστιατόριο στην Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στη λεωφόρο Νίκης. Εκεί λοιπόν ο Λαζάρου προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ακόμη Βαρούλκο. Πιο προσιτό. Πιο καθημερινό. Αλλά δυστυχώς για εκείνον το εστιατόριο έκλεισε φέτος. Βλέπετε η απουσία του από τον χώρο λειτούργησε αρνητικά και ως γνωστόν από μακριά <<χαΐρι>> σε επένδυση δεν βλέπεις ποτέ… Τώρα αν αναρωτιέστε κατά πόσο ο Λευτέρης θα επιδιώξει και πάλι να επενδύσει στην Θεσσαλονίκη… σας απαντώ… ΔΥΣΚΟΛΟ… Κρίμα γιατί εμείς από εκεί επάνω είμαστε καλοφαγάδες και νοστιμιές όπως αυτές του Βαρούλκου τις έχουμε ανάγκη