Στα παλιά μου τα λημέρια βρέθηκα απο την Δευτέρα και το χάρηκα πολύ. Πάρα πολύ. Άλλωστε ξεκίνησα απο μικρός ν΄ασχολούμαι με το ραδιόφωνο και συνιστά για μένα το πιό σημαντικό μέσο μαζικής επικοινωνίας. Η τηλεόραση μπορεί να σε κάνει ευρέως γνωστό, το internet μπορεί ν σε βοηθάει να ταξιδεύεις σε όλο τον πλανήτη, το ραδιόφωνο ωστόσο έχει άλλη μαγεία. Είναι άμμεσο. Ξεχωριστό. Ξεκινήσαμε με την Μαρία Περδικέα το ταξίδι μας στα Ερτζιανά κάθε μέρα εκτός Σαββάτου και Κυριακής αυτή την ώρα. Την ώρα που οι περισσότεροι επιστρέφουν απο τα γραφεία τους στο σπίτι. Αυτή την ώρα λοιπόν χαλαρώνουμε και γελάμε πολύ. Αντιμετωπίζουμε αυτό που λένμε εγχώριο life style και τους υπερεκτιμημένους πρωταγωνιστές του…με άλλο μάτι…
Αυτοσαρκαζόμαστε, γελάμε, σας ακούμε, σας προσέχουμε και χτίζουμε μέρα με τη μέρα ένα παρεάκι που θα μας οδηγήσει μακριά. Στην παραγωγή της εκπομπής η Αγγελική Στόγια. Μια νέα συνάδελφος με κίνητρο. Ακούστε μας…ψάξτε μας στο facebook, ελάτε κι εσείς στην παρέα μας. Σε μια επόχή που όλα γύρω μας είναι μάυρα και μίζερα τουλάχιστον μαζί μας θα γελάσετε…Και θα γελάσετε πολύ…διότι συννενόηση δεν υπάρχει μεταξύ μας…και αυτό ακούγεται…
Και κάτι τελευταίο: «Επιτέλους Πουνέντη-ο διευθυντής μου είναι αυτός ο τύπος- τα καταφέραμε. Απο τον Μάρτιο διαπραγματεύσεις…διαπραγματεύσεις κοντέψαμε να γεννήσουμε πια αλλά τα καταφέραμε…Και σ΄ευχαριστούμε πολύ για όλα».