Περασμένα μεγαλεία…ή μήπως ντέζαβου…Τι έκανε το κορίτσι πριν μερικά χρόνια…τι κάνει και τώρα; Τα ίδια. Τότε ήταν η δευτερότριτη της παρέας και όποτε έπαιζε η μουσική σηκωνόταν ωσάν αρκουδάκι σε πανηγύρι τηλεοπτικό…το ίδιο κάνει και σήμερα. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Πάντα σε αυτό το κουρμπέτι θα υπάρχουν κάποιες φάτσες που θα επιβιώνουν. Το πώς; Ρωτήστε τις ίδιες. Ωστόσο η κρίση έφερε μια ισορροπία στην πιάτσα και ελπίζω ν΄αλλάξουν κι άλλα. Και η σάρα μαζί με τη μάρα να αλλάξουν ρότα. Στο παρόν video ωστόσο ανοίγει το μάτι σου. Και χωρίς καφέ παρακαλώ αφού λίγο το πλάνο του σκηνοθέτη-Α ρε Ασπρούλια εσύ φταις για όλα-λίγο τα καμώματα της Έλενας σε…σήκωναν αμέσως!Γιατί τώρα; Τώρα το κορίτσι φαίνεται ότι βαριέται λίγο. σα να το κάνει μηχανικά το τσιφτετέλι. Βλέπετε τότε…δεν ήξερε τι σημαίνει monitor. Τώρα το ξέρει και επιδιώκει κάθε φορά να κουνιέται όταν την δείχνουν… Στο βίντεο που ακολουθεί η Έλενα ήρθε στο κέφι και σηκώθηκε για ένα βαρύ ζεϊμπέκικο… Με τις ποδάρες έξω έπαιρνε τις στροφές και όλοι την κοίταζαν και αναστέναζαν!Μέχρι και ο ηχολήπτης…ξέχασε τον ήχο…αλλά η εικόνα μετράει πολύ…