Αυτό σημαίνει καριέρα. Όταν δεν χαίρεσαι την γενετήσια ορμή του συμπρωταγωνιστή σου να κάνεις ότι τραγουδάς σε μαγαζιά και να πληρώνεσαι. Και το εξωφρενικό όλων. Να υπάρχουν κάτι τύποι από κάτω με τα κινητά και να σε απαθανατίζουν επειδή σε θεωρούν STAR. Και μετά σου λέει ότι πάμε μπροστά. Τι να πω. Σε κάθε εποχή υπήρχαν οι χορτάτοι και οι πεινασμένοι. μόνο που αυτό έχει ξεφύγει καιρό τώρα. Είναι δυνατόν να διανύουμε περίοδο καρναβαλιού και να λείπει το απόλυτο καρναβάλι από την Πάτρα; Και αναφέρομαι στο κορίτσι λάστιχο. Το κορίτσι τρέσα. Το κορίτσι που τσαλακώνεται και αν δεν απατώμαι, στο παρελθόν έχει γίνει και άρμα. Η Τζούλια. Για μια ακόμη φορά το κορίτσι αυτό, ντυμένο «γδυμένο» έδειξε το γνωστό πια στην Οικουμένη βρακί της, έπιασε ένα μικρόφωνο , έκανε πώς τραγούδησε και συνεπήρε με τις νότες της, θαμώνες σοβάδες και σοβατεπί! Θαυμάστε στυλ. Θαυμάστε υποκριτική τέχνη και το σημαντικότερο. Θαυμάστε επαγγελματισμό στο πιάσιμο του μικροφώνου…Το κορίτσι το χει…
