Είναι πολύ μεγάλο ζόρι να γράφω για «μαγαζιά» που κλείνουν. Και δεν αναφέρομαι στο άρθρο 99 και την πτώχευση. Αναφέρομαι στην οριστική και αμετάκλητη απόφαση να βάλει λουκέτο στο μαγαζί του. Δεν ανησυχώ καθόλου γι΄αυτόν. Αυτός όπως άλλωστε συνηθίζει να λέει…την έχει κάνει την «κάβα» του . Ανησυχώ για όλα αυτά τα παιδιά, συναδέλφους και τεχνικούς που θα μείνουν στον δρόμο. Για όλους αυτούς που έχουν να δουν μήνες το χρώμα του χρήματος . Για όλους αυτούς που έδωσαν τόπο στην οργή, έδωσαν χρόνο. Για όλους αυτούς που έκαναν γιορτές είτε με δανεικά είτε με τις συντάξεις των γονιών τους. Ο τύπος από την άλλη περνάει μια χαρά. Έχει τις σκοτεινιές του αλλά δεν παίρνει χαμπάρι. Άλλωστε έχει κι άλλο μετερίζι οπότε τα έξοδα του σπιτιού βγαίνουν. Διάβασα το μονόστηλο από την εφημερίδα «Παρασκευή και 13» και θέλω να παραδεχτώ τον Λιάτσο για το ρεπορτάζ του. Αλλά έρχομαι Αιμίλιε να προσθέσω λεπτομέρειες. Ο τυπάκος δεν έχει σάλιο. Αναφέρομαι στα ταμεία της εταιρείας. Μάλιστα την εβδομάδα που πέρασε βρήκε την τελευταία ώρα χαρτί για να τυπώσει τα περιοδικά του. Το «Βουνό» που δεν μπορεί όμως να ξεπεράσει είναι πώς την ερχόμενη Παρασκευή λήγουν τρεις επιταγές των 240.000 ευρώ. Όπως καταλαβαίνεις φίλε μου και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αντίκρυσμα, θα υποχρεωθεί να δώσει τα κλειδιά στους πιστωτές του. Με μια λεξούλα; Λουκέτο. Δυστυχώς τα νέα δεν είναι καλά και μάλιστα δε βλέπω και φως. Αφήστε δε που στις απεγνωσμένες προσπάθειες του, πλησίασε και πάλι τον Θεοχάρη Φιλιππόπουλο να του πουλήσει δύο τίτλους-ο ένας διαδικτυακός-για να μαζέψει όσα μπορεί. Ακόμη απάντηση δεν έχει λάβει από τον Γάτο της Πιάτσας και όπως το κόβω δε θα λάβει…Τι να πω…Αποδείχτηκε ότι όχι μόνο δεν είναι ζόρικος για να προχωρήσει στα ζόρικα, αλλά η αλαζονεία, η ψευτοβιτρίνα και η αδιαλλαξία τον οδήγησαν σε αδιέξοδο. Κρίμα