Σκέφτηκα πολύ πριν γράψω αυτό το κομμάτι. Όμως αυτό τελικά που με οδήγησε στην συγγραφή πραγματικών γεγονότων ήταν η ανάγκη που έχω να βρίσω. Να διαμαρτυρηθώ. Να χρησιμοποιήσω τη δύναμη του μέσου μου για να μοιραστώ τις ανησυχίες μου. Τους φόβους μου. Ένα γαμημένο «γιατί» που εδώ και πολλά χρόνια με ακολουθεί.
Ζούμε σε μια εποχή δύσκολη. Πολύ ζόρικη. Και ναι. Στα ζόρικα βαδίζουν οι ζόρικοι, προχωρούν οι δυνατοί δημιουργούν οι μάγκες. Όμως τι μπορεί να συμβαίνει στην Ελλάδα του 2012 όταν κάποιος έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία αλλά επενδύει και παράλληλα δε μπορεί να ξεφύγει απο ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας; Τι μπορεί να συμβεί όταν είσαι σκάρτα 30 είσαι κομμάτι μιας παρέας τεσσάρων φίλων, αποφασίζεις να βάλεις 300 χιλιάρικα συνολικά για να επενδύσεις και ξαφνικά βλέπεις όνειρά ελπίδες και πάνω απ’ όλα δουλεμένα λεφτά να χάνονται;
Η ιστορία του Hope στην Κηφισιά είναι ένα ακόμη παράδειγμα της Ελληνικής παθογένειας. Είναι ένα ακόμη παράδειγμα κακοδαιμονίας σκατίλας και φθόνου. Τέσσερις φίλοι αποφάσισαν να νοικιάσουν τον χώρο που βλέπετε και να τον μετατρέψουν σε παράδεισο. Ένα καθαρό στέκι για τη νεολαία με καθαρά ποτά για όλα τα βαλάντια και με πολύ προσωπική δουλειά απο τον καθέναν. Μόνο που δεν υπολόγισαν τον Κλειδαρά. Τον γείτονα που μπορεί να μένει και στο Ψυχικό κι επειδή έχει πρόβλημα με τ΄αφεντικά να τηλεφωνεί καθημερινά στην Αστυνομία και να καταγγέλλει ανώνυμα ότι τον ενοχλεί η μουσική. Ναι. Και το έχει κάνει σε πολλά μαγαζιά μαζικής εστίασης τα τελευταία δέκα χρόνια στα Βόρεια Προάστια και δε μπορεί να τον μαζέψει κανείς. Γιατί; Διότι υπάρχει κενό νόμου. Διότι ο νόμος δε δεσμεύει τον αστυνομικό να πάρει τα στοιχεία του καταγγέλλοντα αλλά τον υποχρεώνει να κάνει ντου στο στέκι. Ο νόμος δίνει την προέγκριση για την άδεια λειτουργίας αλλά καθυστερεί να δώσει την τυπική άδεια. Γιατί; Διότι μόνο έτσι σε υποχρεώνει σε γρηγορόσημο στην Πολεοδομία, στη Νομαρχία, στην Περιφέρεια στο Υγειονομικό και ενδεχομένως και στην Πυροσβεστική. Πώς θα ζήσει κύριε Πρωθυπουργέ ο δημόσιος υπάλληλος μετά τα τόσα κοψίματα και μειώσεις μισθού; Με το γρηγορόσημο βεβαίως βεβαίως…Κι απο την άλλη απο τη μεταπολίτευση και εντεύθεν όλοι ευαγγελίζονται την επιχειρηματικότητα των νέων, πουλάνε ΕΣΠΑ και νέα επιχειρηματικότητα και θέλουν να κινηθεί η Ελληνική Οικονομία. Οι ιδιοκτήτες του χώρου δέχτηκαν τρεις καταγγελίες και έκλεισαν τρεις εβδομάδες μετά τα εγκαίνιά τους για 15 μέρες και παραμένει ακόμη κλειστό. Αποτέλεσμα; Τα μέλη 25 οικογενειών που ζούσαν απο το μαγαζί να περάσουν μαύρο καλοκαίρι…Και μετά μου λέτε για Οικονομία, ρευστό στην αγορά, πτώση του ΦΠΑ και ένα κάρο μαλακίες. Αν δεν αλλάξετε τους νόμους και πάνω απ΄ όλα τη νοοτροπία μας…δε πάμε πουθενά!
