Οι ιστορίες στα Χανιά; Πολλές. Σε αυτές θα σταθούμε σε αυτό το απόσπασμα. Στο επόμενο ωστόσο και το τελευταίο θα διαβάσετε λεπτομέρειες για την σχέση που είχε ο Νικόλας με τον πατέρα του Τάκη αλλά και με τα Αστυνομικά τμήματα. Μια γεύση από τις ταρζανιές του θα διαβάσετε και εδώ:
» Εμείς γενικότερα, κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε Χανιά, ήταν το μεγάλο μας ταξίδι. Ο Νίκος ήθελε να πηγαίνουμε και να φεύγουμε όλοι μαζί από το Μελιδόνι. Κι άμα κάποιος αποφάσιζε να φύγει μια μέρα νωρίτερα…Όπως έκανε ο Μελέτης πρόπερσι…Έχουμε πάει για μπάνιο στα Φαλασάρνα και γυρνώντας έχει κίνηση. Έχει φύγει ο Νίκος μπροστά, εγώ είμαι με το αμάξι μου από πίσω, για να πάω στo ξενοδοχείο, να πάρω τις βαλίτσες και να φύγω, να πάω στο βαπόρι. Κι όπως έχει φύγει μπροστά μου, πάει σιγά και δεν με αφήνει να περάσω με τίποτα! Μου έκλεινε το δρόμο. Πήγαινε σιγά, είχαμε δημιουργήσει κίνηση με 30 αμάξια στη σειρά και ο Νίκος πήγαινε με 30 χιλιόμετρα. Προσπαθούσα να τον περάσω από τα πλάγια και με έκλεινε… Ξαφνικά, τον αφήνω να φύγει μπροστά, μπαίνω σ’ ένα χωριό, βγαίνω από άλλη έξοδο, τρέχω όσο μπορούσα να τρέξω, φτάνω στο ξενοδοχείο, παίρνω τις βαλίτσες γρήγορα, γιατί σκέφτηκα ότι αυτός θα μου κάνει κάτι άλλο….Κι όπως βγαίνει από το χωριό, ξαφνικά βλέπουμε το αμάξι του Μελέτη 50 μέτρα μπροστά μας. Και τρελαίνεται ο Νίκος-νόμιζες ότι του ήρθε ο ουρανός σφοντύλι- και τσακίζεται, τρέχει να τον προλάβει, να τον σταματήσει, να χάσει το καράβι….Εγώ ήθελα να φύγω από τα Χανιά, μια μέρα πριν το Νίκο. Αυτή η ιστορία που σου είπε ο Μελέτης, ήταν τη μία μέρα. Την επόμενη που έφευγα εγώ, αφού είχε περάσει τα πάνδεινα ο Μελέτης και κατάφερε να φύγει από τα Χανιά, είχαμε κάνει μια κουβέντα ότι: «Νίκο, έχω κάποιες δουλειές που δεν μπορούν να περιμένουν. Πρέπει να φύγω αύριο». Είχα ξεκινήσει την κουβέντα, βλέποντας τι πέρασε ο Μελέτης. Μαζεύω τα πράγματά μου και φεύγω. Δεν το πίστευα στη διαδρομή… σκέφτομαι: «Μπράβο! Κύριος ο Νίκος απέναντί μου, δε με παίδεψε καθόλου να φύγω απ’ το νησί…». Φτάνω στο αεροδρόμιο κι όπως είμαι έτοιμος να κάνω check-in, έρχονται τρεις αστυνομικοί: «Ο κύριος Γεωργάτος;» Λέω: «Ναι, ο ίδιος». «Παρακαλώ πολύ ακολουθήστε μας, γιατί έχει γίνει μια καταγγελία, ότι έχετε διαφύγει με κάποια κλεμμένα χρήματα». Καταλαβαίνω αμέσως τι έχει συμβεί. Λέω: «Ρε παιδιά, ακούστε με…». Δεν με πίστευαν φυσικά οι αστυνομικοί, γιατί ο Νίκος εκεί ήταν γνωστός. Με παίρνουν μέσα στα γραφεία και αρχίζουν να με ανακρίνουν. Εγώ εν τω μεταξύ, να τους λέω: «Ρε παιδιά, θα χάσω το αεροπλάνο». Ο Νίκος είχε πάρει και είχε κάνει καταγγελία ότι: «Μου έκλεψε ο Βλάσσης Γεωργάτος κάποια χρήματα, μην τον αφήσετε να φύγει». Και να μου ψάχνουν τις βαλίτσες, να μου κάνουν σωματικό έλεγχο, για να βρουν τα λεφτά. Τέλος πάντων, με τα πολλά, πήρα τηλέφωνο: «Νίκο σε παρακαλώ» του λέω… Μετά από κανένα μισάωρο παίρνει τηλέφωνο και λέει: «Συγνώμη, έγινε λάθος, τα βρήκα τα χρήματά μου, δεν έχει καμία ευθύνη ο κύριος Γεωργάτος», αλλά το αεροπλάνο είχε ήδη φύγει.
Πηγη