Είχα πολλά χρόνια να επισκεφτώ τη Μύκονο. Και το έκανα συνειδητά. Τι κι αν φίλοι προσπαθούσαν κατα καιρούς να με πείσουν ότι το νησί, δεν είναι μόνο nightlife και θιασώτες βιτρινάτοι ψευτοπαράγοντες που δίνουν το παρών κάθε μέρα μα κάθε μέρα στην διαστάυρωση Καίσαρη-Άρωμα. Εγώ εκεί. Σκύλος. Ρε…Δεν έρχομαι…Δεν πατάω στο νησί. Τελικώς μετά απο σκέψη αποφάσισα να ζήσω την άλλη όψη του νησιού. Την πιό χαλαρή. Επέλεξα παραλίες με ελάχιστή οχλοβοή, στέκια πολύ ψαγμένα με μεράκι και ανθρωπιά. Βεβαίως όλα αυτά δε θα τα είχα ζήσει αν δεν είχα δίπλα μου τον καλύτερο ξεναγό. Τον Δημητρη Σταυρόπουλο. Έναν Ελληνοκαναδό δικηγόρο που επισκέπτεται το νησί απο το 1978 και τον ξέρουν και οι πέτρες. Στο θέμα μας τώρα. Η πιό croudy παραλία που επέλεξα-Οκ το παραδέχομαι πήγα και στην Ψαρού για μία ώρα- ήταν το Καλό Λιβάδι. Εκεί λοιπόν εντόπισα πρίν μερικές μέρες τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο. Εσείς που παρακολουθείτε το blog μου καθημερινά θα θυμόσαστε την φωτογραφία που δημοσιεύσαμε…Λίγες μέρες μετά το βλέμμα που πέφτει και πάλι πάνω στον επιχειρηματία…Μόνο που αυτή τη φορά η επάφή ήταν εκ του σύνεγγυς. Τι συνέβη;
Ο επιχειρηματίας κάποια στιγμή κατεβαίνει με την βοήθεια των ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας στην παραλία ν΄απολάυσει το μπάνιο του. Αφού λοιπόν παρέμεινε στην θάλασσα για αρκετή ώρα ήρθε στο σημείο που καθόμουν και ζήτησε να μιλήσουμε. Και θέλω σε αυτό το σημείο να πώ ότι χρειάζεται πολλά κιλά ψυχής-μη πώ κάτι άλλο-δύναμης και κουράγιου να εμφανίζεσαι όντας καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι ανάμεσα σε απλό κόσμο και να απολαμβάνεις το μπάνιο σου. Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος έδειξε πώς και ακομπλεξάριστός είναι και ΑΡΧΟΝΤΑΣ. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι διάβασε το κομμάτι που είχα γράψει γι αυτόν και αφού με ευχαρίστησε για την διακριτικότητά μου και τον τρόπο γραφής έσπευσε να με διορθώσει σε κάτι. Η μόνη παρατήρηση που έκανε ήταν πώς η κυρία δίπλα του δεν ήταν συνεργάτιδά του αλλά η επι 25ετίας γυναίκα του Γκέλυ. Δε σας κρύβω ότι μετά την κίνησή αυτή τον εκτίμησα ακόμη περισσότερο…Του υποσχέθηκα λοιπόν ότι θα επανέλθω-εξαιτίας της παρατήρησής του- και το κάνω σήμερα για ν αποκαταστήσω την αλήθεια…Κι επειδή την κάνω αυτή τη δουλειά πολλά χρόνια θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι σπάνια επιχειρηματίες του βελίνεκούς Αγγελόπουλου πλησιάζουν δημοσιογράφους. Συνήθως γι αυτή τη δουλειά έχουν έμμισθούς υπαλλήλους. Και κάτι τελευταίο. Κατάλαβα ότι η μεγαλύτερη περιουσία του Αγγελόπουλου δεν είναι τα δίς ευρώ που ενδεχομένως έχει αλλά το μυαλό του…