Δε λέει να κοπάσει το κύμα, το τσουνάμι, τα μποφόρια που σήκωσε ο Κουρής και το mad με το φετινό mad walk… Από που ν΄αρχίσω. Τι να πρωτοπώ. Για μια ακόμη φορά διαβάστε τόσα πολλά, παπατζιλίκια που στο τέλος μπερδευτήκατε. Ακόμη κι εμείς φτάσαμε σε σημείο να πούμε «Ρε μπας και γράφουμε παπαριές; Μπας και δε βλέπαμε καλά; Μπας και χάσαμε το κριτήριό μας για το τι συνιστά είδηση και τι όχι;» Μετά από λίγη ώρα καταλάβαμε πώς τίποτε από τα παραπάνω δεν ίσχυε και πώς για μια ακόμη φορά υπήρξαν δύο πόλοι ενημέρωσης. Ο αντικειμενικός που παρέθεσε τα γεγονότα ως είχαν και ο πόλος του καθωσπρεπισμού και των δημοσίων σχέσεων που τα είδε όλα υπέροχα. Εγώ θα μείνω στα γέλια του Ιταλού της Vogue που ήταν στην πρώτη σειρά και δεν μπορούσε να κρατήσει τα γέλια του με το θέαμα του χορευτή της Παπαρίζου με τις γόβες, στα σχόλια του για το φόρεμα της Έλενας, θα μείνω στον τσαμπουκά των δύο σκηνοθετών, στο τραγούδι του Σάκη και στο παρασκήνιο αυτού, θα μείνω στις φωνές της Σήλιας και τον πανικό στα παρασκήνια. Και ξεκινώ. Το Show χωρίστηκε σκηνοθετικά. Τα μισά shows τα σκηνοθέτησε ο Ρήγος και τα άλλα μισά ο γιος Παπαθεοχάρης. Ο Απόλλωνας. Παρά το όποιο ταλέντο τους δεν κατάφεραν να συνεργαστούν αρμονικά με αποτέλεσμα οι φωνές και οι κόντρες τους να ταράξουν, ουκ ολίγες φορές την ηρεμία που θα έπρεπε να υπάρχει στο control. Η μόνη που φαινόταν να απολαμβάνει το show-αλλά μόνο τα κομμάτια με την σκηνοθετική επιμέλεια του γιου της-ήταν η μαμά Παπαθεοχάρη. Ο Ρήγος κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό από την ένταση. Στα παρασκήνια επικρατούσε πανικός. Μη ψαρώνετε με τις φωτογραφίες που τα περισσότερα μοντέλα ανέβασαν στο Facebook όπου όλες είναι χαλαρές και κάνουν πλάκα με τον φακό. Όταν ξεκινάει το show επικρατεί αναβρασμός μέγας. Και είναι δύσκολο όταν προσπαθείς να συντονίσεις πολλά κορίτσια κι αγόρια που δεν έχουν απλά έλλειμμα μυαλού αλλά και κατεύθυνσης. Και τι εννοώ; Η Σήλια ούρλιαζε σε μια ομάδα μοντέλων που πήρε άλλο δρόμο και όχι αυτό που οδηγούσε στην πασαρέλα…Όσο για το φιλί του Ψινάκη στα μπούτια-γόνατα της Τατιάνας; Τι να πω. Το αγόρι αυτό καταφέρνει όχι μόνο να κάνει εντύπωση με ότι κάνει αλλά να περνάει με τρόπο την άποψή του σε φίλες και γνωστές. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσω την στάση της Τατιάνας τόσο από το blog της όσο και στην εκπομπή στο Star που έβλεπε τον Μαρτάκη Θεό-χριστέ μου τι είπε πάλι το κορίτσι αυτό χθες-και το τραγούδι του Ρουβά μμμ! αυτή είναι η άποψή της και την σέβομαι. Ωστόσο κάτι μου λέει ότι ο πόλεμος Ψινάκη Καφίρη όχι μόνο συντηρείται στο παρασκήνιο αλλά έχει περάσει σε άλλη φάση. Σε αυτή της εκατέρωθεν ικανοποίησης του εγωισμού τους. Ο ένας λέει «Εγώ τον ανακάλυψα, εγώ τον έφτιαξα κι εσύ τα χαίρεσαι» και ο άλλος «Τέρμα. Φτάνει. Πάρε χαμπάρι ότι έχεις τελειώσει χρόνια τώρα». Όπως και να χει ο Σάκης διεκδικείται και μάλιστα έντονα. Κάπου εκεί παίζει τον ρόλο του και ο Κοντόπουλος που μπορεί να είναι το καλύτερο παιδί αλλά δε γουστάρει να γράφει άλλος πέρα από αυτόν στον Σάκη και η ίντριγκα δεν έχει τέλος. Εκτός ρε παιδιά αν έχασα το κριτήριο μου ξαφνικά μετά από είκοσι χρόνια στην πιάτσα…Λέτε;