Μας κολάζει αυτό το κορίτσι. Την θυμάμαι πρίν πολλά πολλά χρόνια να σέρνεται στις παραλίες γυμνή απο τη μέση και πάνω, με τον κίνδυνο μην αρπάξει σασί απο τους μύκητες. Τα χρόνια πέρασαν το κορίτσι μεγάλωσε, αλλά αυτό που έμεινε αταλάντευτο-λέμε τώρα-ήταν το υπέροχο μεγάλο φυσικό και όχι πλαστικό στήθος της.
Το κορίτσι αυτό το προικισμένο το γνώρισα πέρσι, κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της εκδήλωσης-αναζήτησης, νέων ταλέντων στην μουσική και στο τραγούδι.
Ένα event που διοργανώναμε στο club Enzo στο Περιστέρι και οι τρεις νικητές του απολαμβάνουν αυτές τις μέρες την δυνατότητα να δημιουργήσουν την πρώτη δισκογραφική δουλειά τους. Πρόσχαρη μετρημένη σοβαρή και καθόλου γυμνή…
Κατέβηκε λοιπόν στην Πάτρα και κάτι της ήρθε πάνω στην τρέλα και τσούπ…τα πέταξε για τις ανάγκες του Dete…σε χρόνο De-te.
Τι να πρωτοπεί κανείς και τι να σχολιάσει. Μερικές φορές είναι τόσο «γεμάτη» μια εικόνα που ότι κι αν πείς, όπως και να το πεις μοιάζει περιττό. Και η πλάκα είναι πώς το κορίτσι έχει και φωνάρα…Το βρήκε το κόλπο…και τώρα που γυρίζει είπε να μας στριφογυρίσει λίγο τα μυαλά και τα μάτια…Αλήθεια Χριστίνας, όταν περνάς κοντά απο κεραίες πιάνεις συχνότητες;
Σε πια μπάντα; Να ξέρουμε αλάνι μου