Πολλά ακούω, πολλά διαβάζω για την ΙΜΑΚΟ και την αγωνιώδη προσπάθεια του Πετράν να πουλήσει. Τα τελευταία νέα που σχεδόν όλη η πιάτσα συζητά…αφορούν στις συναντήσεις που έχει ο πάλαι ποτέ κραταιός των περιοδικών με τον Θεοχάρη Φιλιππόπουλο. Την ίδια στιγμή μαθαίνω ότι με μηνύματα ακόμη και σε ορκισμένους μέχρι πρότινος εχθρούς του ο Κωστόπουλος προσπαθεί να ρίξει γέφυρες. Δε γνωρίζω το γιατί. Μπορώ ωστόσο να τον καταλαβαίνω. Προσπαθεί να βγει από το τούνελ. Από το αδιέξοδο. Και είναι λογικό. Αν είναι αλήθεια το εύρος του ανοίγματος που τον θέλει «ανοιχτό» δεκαέξι εκατομμύρια ευρώ σε προσωπικές επιταγές και κοντά στα 50 εκατομμύρια σε δάνεια τότε το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. Κουβέντες με τον Θεοχάρη έχουν γίνει και συνεχίζουν και γίνονται. Και το γράφω καθώς χθες κυκλοφόρησε ότι η πρόταση Κωστόπουλου στις Αττικές εκδόσεις έπεσε στο κενό. Δεν έπεσε στο κενό. Ο Θεοχάρης είναι χαλαρός, ακούει τον Κωστόπουλο και θέτει στο τραπέζι τους δικούς όρους. Αν ο Mr. ΙΜΑΚΟ δεχτεί την αντιπρόταση του, τότε τόσο το ΟΚ όσο και το YUPI θα περάσουν στα χέρια του. Το τίμημα; Σαφώς πολύ πιο χαμηλό από τις πρώτες απαιτήσεις του Πετράν. Άλλωστε ο «Κινέζος»-ψευδώνυμο του Θεοχάρη-είναι σκύλος και ουχί γατάκι…