Όταν πριν από έναν χρόνο έγραφα για την μεγάλη κρίση στη σχέση του ζευγαριού-από τα συνεχή ταξίδια του Εφοπλιστή Μιχάλη Γουλανδρή-κάποιοι έπεσαν να με «φάνε». Από τότε μέχρι και σήμερα δεν ασχολήθηκα ποτέ ξανά με το θέμα. Και ξέρετε γιατί; Διότι θεωρώ πώς όλα τα ζευγάρια διανύουν περιόδους κρίσεων και οφείλουν κάποια στιγμή να τις ξεπεράσουν. Αν δε τα καταφέρουν ο δρόμος του χωρισμού είναι…μονόδρομος. Οφείλω να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς μου. Γνωρίζω ότι εδώ και καιρό η Έλλη μένει μόνιμα πια σε ένα κτήμα στο Μαρκόπουλο, μακριά από όλους και όλα. Έχει χαθεί από το παρεάκι του Ψυχικού και επιδιώκει στιγμές μοναξιάς. Και είναι αναφαίρετο δικαίωμά της. Από την άλλη η συνολική κρίση στη Ναυτιλία έχει υποχρεώσει τον Μιχάλη Γουλανδρή να τρέχει καθημερινά σε όλη την Ευρώπη. Τα ναύλα έχουν πάρει τον κατήφορο, οι Ελβετικές τράπεζες δίνουν πολύ δύσκολα εγγυητικές για δάνεια και το παρεάκι στο Μονακό δεν αποδίδει. Όλη αυτή η ιστορία έχει απομακρύνει τους δύο συζύγους, οι οποίοι είναι παντρεμένοι από το 2008 και παρ όλα αυτά το παλεύουν. Το θέμα-υποστηρίζουν οι κακές γλώσσες-το έχουν αναλάβει πια οι δικηγόροι τους. Όμως εγώ θεωρώ ότι ακόμη δεν έχει τελειώσει κάτι… Οψόμεθα!