Μπορώ μέχρι ένα σημείο να καταλάβω τον τρόπο που η Ελένη διαχειρίζεται την εικόνα της. Μπορώ επίσης να καταλάβω το κενό της αλλά και την ικανότητά της να κοπιάρει συμπεριφορές παλαιοτέρων στάρ. Το τελευταίο ρεπορτάζ που αφορούσε στο ρουσφέτι μου θύμισε μια άλλη ιστορία απο το παρελθόν. Παλιά. Την εποχή του μεγάλου έρωτά της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο. Οι παλιοί θυμούνται την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό να επικοινωνεί με τον Υπουργό και να ζητάει διευκόλυνση στον έρωτά της. Οι συνάδελφοι τότε διέθεταν κιλά μελάνι για να γράψουν όλες τις λεπτομέρειες. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Μπορεί πια οι εφημερίδες και τα περιοδικά να μη γράφουν πολλά και το διαδίκτυο να έχει πάρει τα σκήπτρα, εντούτοις η ιστορία είναι πάνω κάτω η ίδια. Η Αλίκη δε μπορούσε να ζήσει στιγμή μακριά απο τον Κώστα. Καψούρα πάθος έρωτάς. Όπως και η Ελένη είκοσι σχεδόν χρόνια μετά. Δε μπορεί μακριά απο τον Μαϊκ τον Φανταράκη! Είναι πολύ πιεστικό όταν καθημερινά γράφεις την άποψή σου, χωρίς δισταγμό και περιστροφές. Όταν καθημερινά αψηφώντας το κόστος τις κλίκες τις πόρτες που κλείνεις γράφεις αλήθειες. Σε συνδυασμό πάντα με πληροφορίες και ρεπορτάζ. και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που καθημερινά μπαίνουν στη διαδικασία να μου αποστείλουν-ανώνυμα πάντα-e-mails με βρισίδια. Δε με απασχολεί. Εγώ ότι γράφω το γράφω επωνύμως.
Στα δικά μου μάτια καλώς ή κακώς η δουλειά μου εμπλέκεται, με αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε και να ανεχόμαστε ως σκουπιδοπολιτισμό. Ωστόσο, πάλι στα δικά μου μάτια και σε αργές στιγμές, οφείλω να υπογραμμίσω κάποιες ιδιαιτερότητες, που ενδεχομένως να οδηγούν σε ασφαλή για την ώρα συμπεράσματα. Προσπαθώ να υπηρετήσω το ρεπορτάζ…για κάποιους ακόμη και πολιτισμό μέσα σε ένα ξέφρενο αδηφάγο και κανιβαλιστικό κυκεώνα. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, διάγω με διακριτική αξιοπρέπεια τους αναξιοκρατικούς και αναξιοπρεπείς φαλλούς της showbiz. Και μετά απο 22 χρόνια σε αυτή τη δουλειά μπορώ να σας πω ότι οι περισσότεροι είναι ψωνισμένοι. Εγκλωβισμένοι μέσα στο είδωλο που οι άλλοι υπηρετούν χωρίς να έχουν ανακαλύψει ποτέ τον εαυτό τους.
Στα μάτια πολλών είμαι απλώς μεταπράτης μιας αίολης αιθάλης, ασχέτως αν «φίλοι» και «εχθροί» μπορεί να νομίζουν ότι είμαι δίαυλος και πομπός. Εν ολίγοις και τηρουμένων των αναλογιών, σκάω στα γέλια με τους τσιγγάνους, που αυτοπροσδιορίζονται celebs και δεν έχω καμία απολύτως ηθική αυτουργία. Όπως και το φιλαράκι μου. Ο Γιάννης Τριανταφύλλου. Που με κρίνει αυστηρά και τον ακούω με προσοχή.
Στο μοναδικό κομμάτι, που ενδεχομένως είμαι αντίθετος με αυτό που κάνω είναι σε αυτό των επισσειόμενων προτύπων για τις γενιές που έρχονται. Αλλά κι αυτοί μέχρι τότε θ΄αποκτήσουν κριτήριο καλύτερο απο εμάς και θα κρίνουν αυστηρότερα. Στην τελική τη δουλειά μου κάνω…και σε όποιον αρέσω…Βλέπω την αλήθεια ωμή όπως είναι και όχι τον αντικατοπτρισμό του αντικατοπτρισμού της.
Και όσο υπάρχουν εκεί έξω κάποιοι που δείχνουν νικητές και είναι νικημένοι, μοιάζουν ζωντανοί και είναι πεθαμένοι εγώ θα είμαι εδώ κι απλά θα κάνω τη δουλειά μου. Για μένα η Μενεγάκη και η κάθε παρουσιάστρια ηθοποιός, αοιδός, μοντελάκι, επιχειρηματίας, παπατζής, παραγωγός και προαγωγός είναι προϊόντα και στοιχεία της δουλειάς μου. Δεν είναι η ζωή μου. Είναι απλά η δουλειά μου!!!