Χάζευα εδώ και μέρες αυτή τη φωτογραφία της Ελένης . Πραγματικά θαμπώθηκα. τι είναι τελικά η ομορφιά σε μια γυναίκα; Για την γυναίκα; Πρώτη της έννοια όταν ξυπνάει και τελευταία πριν κοιμηθεί, η ματιά στον καθρέφτη. Η διερευνητική, διεισδυτική, κριτική, συχνά αυστηρή και ενίοτε επιεικής ματιά που σκανάρει στα γρήγορα, εντοπίζει επίμαχα σημεία, αξιολογεί και βεβαίως συγκρίνει: με το χτες, με το πέρσι, με το «παλιά» αλλά κυρίως με τα τρέχοντα πρότυπα ομορφιάς. Από αυτά κρίνονται πολλά. Πόσο εύκολα μπορούμε να τα αγνοήσουμε ή έστω να τα παραβλέψουμε; Αυτό το κορίτσι έχει δεχτεί ουκ ολίγες φορές κριτική από μένα και τους συνεργάτες μου. Η υπερβολή και η ανάγκη να ξεχωρίσει πολλές φορές την έφτανε στα όρια του Κίτς. Και μπορώ να την καταλάβω. Τρέχει και υπηρετεί ένα μοντέλο ποπ τραγουδίστριας στην Ελλάδα κουβαλώντας παράλληλα και τον ρατσισμό που δέχτηκε από μικρή. Τραγικό. Ειδικά το τελευταίο…Η ομορφιά είναι σαν την μουσική. Είναι η διεθνής γλώσσα των λαών…Και οφείλουμε να την σεβόμαστε και μα την θαυμάζουμε…Δεν είναι κατάρα… Απολαύστε την εικόνα της…