Θέλω να το γράψω από την αρχή. Η Τζένη αυτή την Κυριακή ήταν καλύτερη απο κάθε άλλη φορά. Τόσο το ντύσιμο, όσο και τα ελιτίστικα πλην πανάκριβα κοσμήματα συνέθεσαν μια εικόνα εξόχως εντυπωσιακή. Αν εξαιρέσεις βεβαίως το πρώτο πλάνο που το χοντρό καλσόν έσωσε πρόωρα τις «αποκαλύψεις» της…η εν γένει παρουσία της ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής. Οι μορφασμοί της…στα σεξιστικά αστειάκια του αξύριστου συζύγου, η τόνωση στην βαρεμάρα Κωστάλα και η βοήθεια στις Ελληνικούρες της Παπαρίζου έδωσαν πνοή στο κατά τα άλλα βαρετό show. Έπαιξε ρόλο βεβαίως-στο να σπάσει λίγο η ψευτοντιβίλα στην παρουσίαση της-η παρουσία του ειδώλου Μιθριδάτη, ο οποίος αφού αντιμετώπισε με παγωμάρα τον σπασμένο καρπό του Πετράν έκανε την Τζένη να μιλήσει λίγο και στην αργκό. Το «χλωμό» και το μάζεμα του ράπερ στις σεξιστικές σπόντες περί σηκωμάτων και προδιαγραφών, οριοθέτησαν ουσιαστικά το χθεσινό στίγμα της. Ότι το show είμαι ΕΓΩ. Η Τζένη.
Κατά τα άλλα είδαμε για μια ακόμη φορά την Έλενα Παπαρίζου το κορίτσι που μας έκανε να λιώνουμε με τις κινήσεις και το στυλ της, επι πίστας, να επιμένει-επι τηλεόρασης-στην εικόνα της θείτσας. Αυτό το κορίτσι ρε παιδί μου…Λές και κάνει προσπάθεια να σβήσει την χυμώδη μελαχρινή θεά που ξεχώρισε στην Eurovision και στα όνειρα του κάθε άντρα που θέλει να έχει δίπλα του ένα pure θηλυκό. Φορώντας κάτι σε πανωσέντονο ή μήπως ήταν υπόλοιπο πετσετόπανου-λέτε να ήταν Putsi και να μη το αναγνώρισα ο άσχετος- νύχια ψεύτικα που έβγαζαν μάτι και αυτό τον χαλκά στη μύτη που με χαλάει τόσο μα τόσο πολύ, η Έλενα που έκανε παρατήρηση πριν λίγες Κυριακές στην Χριστίνα Παππά για την Βότκα πέταξε ένα-συμπαθητικό κατά τα άλλα-«γαμώτο», πολλά «ουάου», πολλά «Πάνω στον Πάγο» άλλα τόσα «δηλαδή» και τέλος τόσες μα τόσες «αγγλικούρες».
Ήταν By Far η χειρότερη βραδιά της. Το ίδιο και ο Κωστάλας ο οποίος φαινόταν τόσο βαρεμένος. Λές και έπαιξε χιλιάρικο την Μάντσεστερ Σίτι με την Γιουνάϊτεντ και πήρε κουβά απο το τελικό 2-3. Όσο για τον Πετράν; Τόσο στα «προκαταρκτικά» όσο και στο «πήδημα» ήταν απλά ανύπαρκτος. Ας του πουν τουλάχιστον να διαβάσει κάνα βιβλίο. Αυτό το «τσουλάει» και το «πηδάει» βαρέθηκα να το ακούω. Από πότε έχεις να διαβάσεις κάτι σε σύγγραμα Πετράν; Απο την εποχή που ήσουν υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σκότωνες τον χρόνο σου διαβάζοντας φυλλάδια του κινήματος; Κορυφαίο σημείο της βραδιάς για τον Κωστόπουλο; Ήταν μετά τον χορό της Πηλιχού όταν η κάμερα έπεσε πάνω του κι εκείνος δεν είχε ακόμη καταπιεί το κρεμμυδάκι απο το σουβλάκι, με αποτέλεσμα να μιλάει μεν αλλά να αναστενάζει απο το ζόρι…Μαγικό Yeahhhh…Μια οδοντογλυφίδα Ασημινάκηηηηη…Στούμπωσα!!!
Εξίσου μαγική στιγμή; Το μαλλί της Πηλιχού στην πρώτη εμφάνισή της. Σαν να βγήκε απο την χρυσή δεκαετία του 80. Τότε που πουλούσε τρελά η Ελληνική βιντεοκασέτα. Η εικόνα της νεαρής ηθοποιού είχε «καθαρές» αναφορές στην ταινία «Ρόδα τσάντα και κοπάνα» και την Τέτα Ντούζου…Μα καλά…ποιός είχε την ιδέα; Όχι αναρωτιέμαι…Ποιός είχε την ιδέα… της καούκας Villeda;
Τεχνικά είχαμε για μια ακόμη Κυριακή πολλά κουλά. Ξεκινώντας απο το τατουάζ του Χειμωνέτου, που έχει κάθε λόγο να διαμαρτύρεται για το αποτέλεσμα καθώς ο Φραγκολιάς ήταν πολύ κατώτερός του. Ο Γιώργος υποχρεώθηκε στην αρχή του show να στρίψει δύο φορές για να δούν το τατουάζ στην πλάτη, καθώς την πρώτη φορά, κάμερα μαν και σκηνοθέτης πιάστηκαν κοιμώμενοι. Η αρχή βλέπετε…Μα καλά τι καίτε εκεί στο control; Πετρέλαιο; Μια φωνή στ΄ακουστικά της Τζένης ήταν αρκετή για να σωθεί η κατάσταση. Τα λάθος teaser δε…έδιναν και έπαιρναν. Ειδικά μετά και τον δεύτερο χορό του Χειμωνέτου είδαμε αυτά που είχαμε ήδη δει…να διαφημίζονται ότι θα προβληθούν και μετά τις διαφημίσεις…Bingoooooo
Τι έσωσε τον Φραγκολιά; Πάντως όχι ο χορός…Λίγο το κίλτ, λίγο τα Ολυμπιακά του αισθήματα και όπως όλα δείχνουν η φαντασία των τηλεθεατριών. Δεν είναι λίγο έστω και για πλάκα ένας άντρας να λέει στην κάμερα ότι τα έχει μεγάλα…Αν και οι παλιοί έλεγαν το αντίθετο…Όποιος έχει και όποιος κάνει δε μιλάει ποτέ…άλλαξαν οι καιροί; Μάλλον…τι να πώ!