Είναι απο τα στελέχη εκείνα της τηλεόρασης που φέρουν της ταμπέλα της φωνακλούς. Κάποιοι δε που ζηλεύουν την πορεία της και την βαρύτητα του λόγου της στα αφεντικά, την έχουν χαρακτηρίσει ηγεμονική, ιδιόρρυθμη, περίεργη. Λογικό αν αναλογιστείτε ότι το 80% αυτών που λαμβάνουν αποφάσεις στην Ελληνική τηλεόραση έχουν ενστερνιστεί το ρητό «Αν η ζήλια ήταν ψώρα θα ξυνόταν όλη η χώρα». Η περίπτωση της Άλκηστις είναι μοναδική στα Εγχώρια τηλεοπτικά δεδομένα. Για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια είχε τον ΑΝΤ1 πρώτο μαγαζί όταν η ίδια υπέγραφε ώς Διευθύντρια προγράμματος. Και αυτήν όπως και άλλα στελέχη η κρίση τους βρήκε ήδη μακριά απο την τηλεόραση. Και το έκανε συνειδητά καθώς επέλεξε να δουλέψει πάνω σε κάτι εντελώς καινούργιο στο εξωτερικό. Και τα καταφέρνει και μια χαρά. Είναι από τις γυναίκες εκείνες που με έχουν στηρίξει στον χώρο και εμπράκτως με έχουν πιστέψει. Είναι εκείνη που αποφάσισε παρά το κόστος και την άρνηση διαφόρων στον Alpha πρίν τέσσερα χρόνια να συμμετέχω στο ΚΟΥΣ ΚΟΥΣ, είναι εκείνη που με έπεισε να βγω on camera όταν υπέγραφα την αρχισυνταξία της εκπομπής Πρωϊνος Καφές με παρουσιάστρια την Μελέτη. Χρωστάω πολλά λοιπόν στην γυναίκα αυτή που στις 29 Φεβρουαρίου μακριά από όλους μπήκε μόνη στο ΙΑΣΩ General και υπεβλήθη σε επέμβαση Σκωληκοειδίτιδας, η οποία όμως είχε γυρίσει ήδη σε περιτονίτιδα. Γνωρίζουμε καλά ότι αν δεν δώσεις σημασία στον πόνο αυτής της «κακιάς και ύπουλης αρρώστιας» μπορεί να βρεθείς στον άλλο κόσμο. Η ίδια μιλώντας στο blog μου αποκλειστικά δήλωσε πώς: «Είχα πόνους επί μια εβδομάδα μέχρι μια Τετάρτη βράδυ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Πήρα το αυτοκίνητό πήγα στο νοσοκομείο και οι γιατροί μετά απο εξετάσεις με έβαλαν μέσα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Την επομένη μου είπαν ότι προλάβαμε την τελευταία στιγμή καθώς το κακό θα έσκαγε και τότε τα πράγματα δεν θα ήταν καλά. Τους ευχαριστώ όλους. Μου έσωσαν την ζωή. Eίχα Άγιο». Περαστικά Άλκηστη και όλα καλά από δώ και πέρα!