Διαβάζω με προσοχή τι γράφουν οι συντάκτες του περιοδικού Playboy το 1991 για την Άντζελα. «Άντζελα Δημητρίου. Ένα λαμπρό όνομά στο χώρο του τραγουδιού. Όπου εμφανίζεται το κοινό παραληρεί». την θαυμάζει…την αγαπά. Μια ατελείωτη ουρά κάθε βράδυ στο καμαρίνι της απο αγόρια και νέους άντρες που θέλουν ένα αυτόγραφό απο το είδωλό τους» Και οι συντάκτες συνεχίζουν…
«Στα μάτια τους είναι ζωγραφισμένος ο πόθος. Ο πόθος που δεν εκδηλώνουν με λόγια, γιατί είναι ένας πόθος περίεργα πρωτόγνωρος. Γιατί ενώ τραγουδά σε κάνει χωρίς να το προσπαθεί να…την ποθείς. Μόλις βρεθείς αντίκρυ της σε αφοπλίζει, σε κάνει να νιώθεις σαν μαθητούδι με ένα βλέμμα της και μόνο».
Εγώ μετά απ όλα αυτά τι άλλο να γράψω…Respect