Όσοι κυκλοφορούν στην πιάτσα γνωρίζουν καλά ότι ο ερχόμενος Οκτώβρης και η απαρχή της νέας σεζόν θα είναι πολύ ζόρικη για την διασκέδαση στην Αθήνα. Ο κόσμος έχει μαζευτεί πολύ, οι τζίροι έχουν πέσει κατά 60% και τα γεμάτα μαγαζιά είναι Sankara. Κοινώς μια ψευδαίσθηση. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες δουλευουν μιάμιση μέρα και πληρώνουν τρεις, ενώ κάποιοι απο τους πιό απαισιόδοξους βλέπουν το τέλος να πλησιάζει. Αν εξαιρέσεις τον Κοντόπουλο που έχει δέσει το γλυκό με τον Κιάμο, ο Μπερτάκης συντηρείται με το «μικρό» στην Γλυφάδα, ο Ματσίκας ψάχνει να δεί πώς θα κουμπώσει σχήμα με την Ζήνα, ο Παπαργυρόπουλος παλεύει να γεννήσει ιδέα όπως αυτή που τον κράτησε τον χειμώνα «Ρόκκος Αναστασιάδης» και ο Παπαθεοχάρης να λύσει γρίφους. Την ίδια ώρα το χαρτοβασίλειο της γραφειοκρατείας στην Ελλάδα δε βοηθά επενδύσεις ακόμη και εισερχόμενα χρήματα απο τυχόν επενδυτές του εξωτερικού. Ο Γιάννης Παπαθεοχάρης απο την μεριά του έχει ν’ αντιμετωπίσει δύο σημαντικά προβλήματα. Το ένα είναι το «πού» θα στεγαστούν οι Ρέμος Ρόκκος τον χειμώνα. Οι καλλιτέχνες θέλουν τον «Διογένη» όμως ο επιχειρηματίας επιμένει για το «Αρένα» . Ακόμη δεν έχει βρεθεί λύση. Ακόμη το συζητούν…άντε να δούμε πόσο ακόμη. Απο την άλλη ο Ρουβάς είναι αίολος καθώς ακόμη δεν έχει οριστεί αυτός που θα σταθεί δίπλα του. Το πείραμα με τον Αντύπα πέτυχε..σε τέτοιο βαθμό που κάποιοι έλεγαν και ίσως να είχαν δίκιο ότι ο λαϊκός έπαιρνε και περισσότερα λουλούδια και είχε μεγαλύτερη κατανάλωση. Κατά πόσο αυτή η παράμετρος θα οδηγήσει σε αδιέξοδο επιλογής; Ίδωμεν!