Είναι λίγο περίεργο να γράφω για φιλαράκια μου. Πόσο μάλλον για τον Bo που θεωρώ κορυφαίο στο είδος του. Όχι μόνο σε επίπεδο έμπνευσης αλλά και ώς μουσικό.
Το αγόρι άραξε με τα φιλαράκια του στο σπίτι και είπε να παίξει την επιτυχία 20 χρονών σε σπανιόλικη διασκευή.
Με μια κλασική κιθάρα μας δείχνει πως ένα τραγούδι μπορεί να ταξιδέψει στο μυαλό μας εντελώς διαφορετικά απ’ ότι το έχουμε συνηθίσει, ενώ παράλληλα ξυπνά μνήμες Μπρούς Λί. Η λευκή κάλτσα και η σαγιονάρα με τρελαίνει.
Δεν έχω λόγια… αδερφέ… Εσύ με ξεπέρασες με το δίχαλο και την λευκή…