Είναι ίσως η πρώτη φορά που βλέπει κανείς τον μαχητικό δικηγόρο Αλέξη Κούγια να σπάει και να κλαίει. Να δείχνει την ανθρώπινη πλευρά του. Μια πλευρά που όλοι μας έχουμε. Εκεί που δεν μιλάνε τα δικόγραφα και οι ισχυρισμοί. Εκεί που σε κυριέυει το συνάισθημα και η ψυχή.Και συνέβη σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Ο κ.Κούγιας δεν αντέχει και ξεσπά για τον άδικο χαμό ενός
Νεαρού ποδοσφαιριστή του Χριστόφορου (Χρήστου) Χαριάτη, τον όποίο και τίμησαν η ομάδα του η Ζάκυνθος και η Παναχαϊκή σε ένα φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου στο δημοτικό στάδιο Ζακύνθου.
Εκεί όπου ο Χρήστος έγραψε τη δική του σύντομη, μα πλούσια ιστορία ως ποδοσφαιριστής της Ζακύνθου. Εκεί όπου οι φίλοι του δε μπορούσαν να κρατήσουν τα δάκρυά τους και τον τίμησαν με την παρουσία τους, εκεί όπου ο πατέρας του και η μητέρα του τον καμάρωναν να μεγαλουργεί και να κερδίζει την εκτίμηση συμπαικτών και αντιπάλων.
Ο Αλέξης Κούγιας έχοντας ποδοσφαιρικό… παιδί το Χρήστο αγκάλιασε πατέρα και μάνα κι έκλαιγε με λυγμούς, ο κόσμος χειροκροτούσε με δάκρυα στα μάτια και οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων αγκαλιασμένοι φιλούσαν τη φωτογραφία του Χρήστου κάνοντας το Σταυρό τους ζητώντας από το Θεό να τον προσέχει εκεί κοντά του που τον πήρε.
Με νωπό ακόμη το χώμα που σκέπασε το κορμί του – και το πνεύμα του πάνω από το γήπεδο να παρακολουθεί το ματς, συγγενείς, φίλοι, συμπαίκτες και αντίπαλοι τον αποχαιρέτισαν στο φυσικό του χώρο. Στο χορτάρι του γηπέδου.
Η μητέρα του με μια φωτογραφία και μια φανέλα της Ζακύνθου με το 10 τυπωμένο στην πλάτη δεχόταν την αγάπη του κόσμου, ανήμπορη να πιστέψει τα όσα ζει. Ο πατέρας του που δεν έχανε προπόνηση του Χρήστου, αμίλητος, έβλεπε τους φίλους του να παίζουν και μέσα σε αυτούς έβλεπε και το Χρήστο.
Οι συνεργάτες του dete.gr που καλύψαν δημοσιογραφικά το παιχνίδι ψάχνανε κάπου στην επίθεση της Ζακύνθου τον πιτσιρικά, να πάρει τη μπάλα, να κάνει ντρίπλα και να ψάξει τη σέντρα… όμως μάταια. Δεν ήταν εκεί.
Στη σύνθεση της Ζακύνθου έλειπε το «10»…έλειπε ο Χρήστος.
Και οι περίπου 700 φίλοι που βρέθηκαν στην εξέδρα και οι συγκλονιστικοί «Απέναντι» που είχαν ετοιμάσει μια λιτή αλλά συγκινητική τελετή, όρθιοι χειροκρότησαν και αποχαιρέτισαν το Χρήστο.