«Γουμενίδη 30 γίναμε. Δεν γίνονται αυτά. Ποιος το περίμενε». Η ατάκα του εκεί γύρω στο ένα λεπτό και 42 δευτερόλεπτα απο την πίστα στο πρόσωπό μου έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου. Κι αυτό διότι στο τέλος αυτό το «ποιός το περίμενε» με κάνει σήμερα να μελαγχολώ. Ποιος το περίμενε Παντελή να φύγεις έτσι; Κανείς. Αλλά ακόμη και μακριά είσαι εδώ… και το σημαντικότερο. Είμαστε όλοι εδώ για να δικαιώσουμε την μνήμη σου.
Είπα σήμερα να αφήσω στην ακρη τις πληροφορίες και το ρεπορτάζ και να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου. Καταλαβαίνω πώς πρόκειται για δημοσιογραφική υπερβολή. Καταλαβαίνω πώς κάποιοι θα βρούν πάλι λόγο για να κράξουν. Αλλά δεν με ενδιαφέρει. Είμαστε και άνθρωποι ρε. Και έχουμε σκέψεις.
Σκέψεις που προέρχονται απο βιώματα. Απο πραγματικά περιστατικά. Με τον Παντελή δεν ήμουν ποτέ αυτό που λέμε κολλητός. Ήμουν όμως για εκείνον σημαντικός. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι δικοί του άνθρωποι μέχρι σήμερα. Δεν επεδίωξα ποτέ να πάρω κάτι. Να κερδίσω κάτι. Το έκανα γιατί τον πίστευα. Αλλά δυστυχώς ο Θεός είχε άλλα σχέδια.
Ο μικρός με ήθελε κοντά του, όταν είχε γενέθλια. Θεωρούσε σημαντική την ημέρα εκείνη. Ειδικά όταν ήταν στην Αθήνα φρόντιζα να είμαι εκεί. Όχι για να το παίξω «κονιόρδος» στα πρώτα τραπέζια- δεν έχω καμια τέτοια ανάγη πιστέψτε με- αλλά κυρίως διότι ήταν απο τους λίγους που καταλαβαινε πώς η κριτική μου απέναντί του μπορεί να ήταν αυστηρή και άλλες φορές αιχμηρή, αλλά την αποδεχόταν και προχωρούσε. Γι΄αυτό και τον τιμούσα.
Δεν ανήκε σε αυτούς τους «λίγους» που θεωρούν την κριτική μου, ώς εμπάθεια ή ώς «πόλεμο» ή ώς ανάγκη δικής μου προβολής. Έλεγε πάντα σε φίλους και συνεργάτες ότι: «για να τα γράφει ο Νάσος… κάτι ξέρει παραπάνω». Δεν διεκδίκησα ποτε δάφνες επαϊοντα. Του έλεγα πάντα με τον τρόπο μου τι να προσέχει… μιας και γύρω του είχε τις περισσοτερες φορές-λές και είχε μαγνήτη ο μπαγάσας- ανθρώπους κενούς, μυθομανείς φουκαράδες που ζουσαν λαθροβίωτα εις βάρος του.
Το βίντεο μου το έστειλε ένας φίλος. Δεν γνώριζα πώς υπήρχε. Αλλά επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τα όσα σας έγραφα πρίν απο καιρό, όταν είχα πάει στο νυχτερινό κέντρο όπου και εμφανιζόταν την ημέρα των γενεθλίων του…
Έτσι για να δείτε και σε βίντεο πώς όσα γράφω και λεώ είναι αληθινά και όχι παραμύθια. Σαν αυτά που άλλοι υφαίνουν για να γίνουν σήμερα συμπαθείς στο ευρύ κοινό πάνω απο το άψυχο κορμί του…