Τα φετινά Χριστούγεννα είναι για τους περισσοτέρους από εμάς διαφορετικά από κάθε άλλη χρονιά. Τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, το έλλειμμα ελπίδας και προοπτικών, δε μας αφήνουν αδιάφορους. Οι περισσότεροι ζούμε από την δουλειά που κάνουμε. Οι περισσότεροι έχουμε δει τις απολαβές μας να μειώνονται. Και μαζί με αυτές να μειώνουμε υποχρεωτικά τα «θέλω» μας. Οι περισσότεροι εδώ και μήνες νιώθουμε άσχημα επειδή δουλεύουμε. Η ανθρωποφαγία και η ποινικοποίηση του-όποιου- κέρδους είναι πλέον καθημερινότητα για τον μέσο Έλληνα.
Στοιχεία που δείχνουν ότι το «κόλπο» είναι κοντά σε μια συνολική κοινωνική έκρηξη. Ο συγχωρεμένος ο Παππούς μου έλεγε «Χρόνος είναι ότι ζεις». Κι επειδή στη δική μου ζωή έχω περάσει πολλά ζόρια, πόνο, επιθέσεις, κακίες, πείνες, ανασφάλεια…έμαθα τα εξής. Ότι μαγκιά στη ζωή είναι να μη κωλώσεις όταν νιώσεις ένα τίποτα και να εκτιμάς κάθε στιγμή. Γιατί η ζωή μας είναι στιγμές.
Φέτος δεν έχει διακοπές. Αποφασίσαμε να μην πάμε πουθενά. Και οι λόγοι είναι οικονομικοί. Ακόμη και ένα ταξίδι στην γενέτειρά μου την Αλεξανδρούπολη στοιχίζει πολλά. Και δεν είναι εποχές για τέτοια. Έτσι μείναμε στην Αθήνα. Την στολισμένη Αθήνα. Πρωτοφανές για μας. Με την γυναίκα μου Κλάρα και την κόρη μου Φαίδρα περπατήσαμε στο κέντρο ψωνίσαμε στην αγορά του Χαλανδρίου δωράκια και κάποια στιγμή καθίσαμε για καφέ. Εκεί λοιπόν η κόρη μου έδειχνε αναστατωμένη. Και η αιτία; Προφανής.
Ο νεαρός Γιαννάκης. Λίγο πριν συμπληρώσει τα τέσσερα του χρόνια ο νεαρός-γιος της κουμπάρας μας-συνιστά για την δίχρονη κόρη μου, τον απόλυτο άντρα. Τον πλησίασε, ζήτησε να καθίσει στην ίδια καρέκλα μαζί του και στο τέλος τον πήρε αγκαλιά. Του ζήτησε το κουλούρι του, ήπιε από το νερό του και λίγο πριν τον αγκαλιάσει γύρισε με είδε και το βλέμμα της μου έλεγε «Να το κάνω;». Να το κάνεις της είπα και χωρίς να καταπιέζεται έκανε την κίνησή της. Το χάρηκε για μερικά δευτερόλεπτα και μετά ήρθε και πάλι στην αγκαλιά μου…Τι να πεις. Για μένα τα Χριστούγεννα ήρθαν νωρίτερα…Είναι τύχη. Κι επειδή κάποιοι λένε ότι οι τύχη ευνοεί τους τολμηρούς…εγώ απλά λέω ότι η τύχη ευνοεί τους ονειροπόλους. Και πιστέψτε με. Αυτό που έζησα ήταν ένα όνειρό και νιώθω πολύ τυχερός…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους…Πιστέψτε στα όνειρα…Βγαίνουν!!!