Ας ξεκινήσουμε απο τα θετικά. Εντυπωσιακό σκηνικό… τρομερά φώτα… ωραίο project με τον τοίχο που φεύγει και το κράμα, αυτός ο συνδιασμός φωνών και τεχνολογιας με γοήτευσε. Αν και αμφισβητώ ξεκάθαρα τον αριθμό εκείνων που έχουν “κατεβάσει” την εφαρμογή του παιχνιδιού και ψήφισαν-διαδραστικά-κατα εκατοντάδες απο τα κινητά τους. Κι αυτό διότι το πρόμο του παιχνιδιού, η προετοιμασία δηλαδή απο τα μέσα του Ομίλου Αντ1 για την έναρξη ήταν φτηνή και μικρή.
Πάμε τώρα στα επιμέρους της πρεμιέρας ξεκινώντας απο τον παρουσιαστή. Ο Λιάγκας έδειχνε άνετος… σε βαθμό τηλεοπτικής ονείρωξης. Λογικό. Κάνει το όνειρό του πραγματικότητα ο μεσήλικας που φώναζε κάθε φορά που πήγαινε σε διάλειμμα, όπως ένας έφηβός όταν γνώριζει τα μυστικά του έρωτα απο τριαντάρα και έμπειρη.
Τι εννοώ όταν λέω όνειρο; Κάνει μόνο βραδινά Shows και δεν έχει Φαίη δίπλα του. Ο Λιάγκας είναι ένα βήμα πρίν απο το όνειρό του. Να κάνει late night. Και ξέρει πολύ καλά οτι για να το πετύχει θα πρέπει να χτίσει εικόνα στο prime time. Κατα τα άλλα έκανε αυτό που ξέρει καλά… να βγάλει το ριάλιτι απο την πρώην γυναίκα του Παϊτέρη… να λιώνει με την νέα αδυνατισμένη εικόνα του όταν έβλεπε το είδωλό του στο μόνιτορ… και να ξενερώνει όταν στα μακρινά φαινόταν ο αγύμναστος σωματότυπός του, που κρατιόταν με μεγάλο ζόρι στο κουμπί του κοστουμιού του.
Άνοιξε το ρούχο αγόρι μου. Βάλε ένα γιλέκο. Κλέψε την κοιλούμπα… και μην την διαφημίζεις με το κλειστό κουμπι. Αλήθεια κανείς δεν το είδε να στο πεί… η με το ξεροκέφαλο κεφάλι σου… πάλι… δεν άκουγες κανεναν; Και το “εδώ είμαστε… εδώ είμαστε” σταμάτησε το Λιάγκα…υπάρχουν τόσες intro ατάκες που μπορείς να χρησιμοποιήσεις…
Πάμε τώρα στην επιτροπή. Αμηχανία κακά, Ελληνικά… βαρεμάρα, ίδια κουρασμένα πρόσωπα, μέχρι και επαναλαμβανόμενες ατάκες… απο πέρυσι.
Ο Ρέμος στο ζωντανό σηκωνόταν απο την θέση του πρίν ακόμη πέσει το break… Συχνοουρία, βαρεμάρα… η τσιγαράκι; Και καλά αυτό που όλοι το είδαμε στο δεύτερο διάλειμμα. Αλλά ατάκες όπως “Γράφεις ρε μπαγάσα”, “Κιόλας” “ο κόσμος θα κρίνει”, “Το χεις», ακουγόταν συνεχώς απο τον καλλιτέχνη και κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκαν τα αυτιά μας…απο την δεδομένη ένδεια των Ελληνικών του. Και μη μου πείτε είναι τραγουδιστής και δεν είναι υποχρεωμένος να μιλάει σωστά… γιατί θα απαντήσω… ότι τον έχουν εκεί για να κρίνει. Άρα να μιλάει. Καλό είναι λοιπόν να μάθει να μιλάει και να λέει αυτά που ξέρει και όχι αυτά που νομίζει ότι γνωρίζει…
Δε θα μιλήσω για την επαναλαμβανόμενη κίνηση του χεριού του στα γυρίσματα της πρώτης επαφής με τους παίκτες. Και αναφέρομαι στο μαύρο μπλουζάκι που κολλούσε στην κοιλίτσα και όταν έβλεπε το πλάνο του, έδειχνε να θέλει να καλύψει τα εξτρά κιλάκια…με μια νευρική κίνηση τινάγματος του τισέρτ απο πάνω του. Λυπήθηκα τον μοντέρ εκεί.
Η δε ατάκα “ Η Μαμμά δεν έχει μία” για την Βανδή ήταν η πιο κρύα ατάκα που έχουμε ακούσει πρός το παρόν. Γιατί όπως τον βλέπω τον Αντουάν… θα φιλοτεχνήσει φέτος… με το φτηνό χιουμοράκι του.
Η Βανδή απο την άλλη ήταν η μόνη φωτεινή εξαίρεση….Σωστή, μετρημένη σικάτη τόσο στα γυρίσματα αλλά και στο live. Και μπορεί το ρούχο στην πρώτη εκπομπή να φαινόταν υπερβολικό και τα μάλα αποκαλυπτικό αλλά το υποστήριζε με πολύ προσεγμένο μακιγιάζ και υπέροχα μαλλιά…και “καθαρό λαιμο”. Όταν δε είχε αντίθετη άποψη, την τεκμηρίωνε με επιχειρήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Σέβης. Το κορίτσι ήταν ασταθές φωνητικά και το ακούσαμε όλοι….
Ο Μάστορας μαζί με τον Μακεδόνα είναι ισχνοί… Ο μεν “Μέλλισας” τόσο στα γυρίσματα αλλά και στο ζωντανό μιλούσε λές και δεν πήρε λιζοπαϊν για τον λαιμό… ενώ όταν το έκανε… δεν έπειθε…ούτε τον εαυτό του, ο δε Μακεδόνας ήταν τόσο αμήχανος που ακόμη και σε στιγμές που έπρεπε να ψηφίσει κοιτούσε γύρω του λές και έπρεπε να πάρει πρώτα το “οκ” απο κάποιον…
Ειδικά ο Μακεδόνας… φαινόταν ως ενας τύπος που αν του έδινες ένα μαξιλαράκι αεροπλάνου θα τον έπαιρνε εκει δίπλα στην Βανδή…
Υ.Γ Κρατήστε το όνομα του Πόντιου Γιάννη Ξανθόπουλου. Του 16χρονου με την φάτσα του Πλούταρχού σε μικρή ηλικία και την φωνή που με έκανε να ανατρίχιασα.
Ακόμη κι εκει ο Ρέμος προσπάθησε να μαζέψει την έχθρα που εξέφρασαν επίσημα οι Ποντιακοί σύλλογοι, για τις δηλώσεις του για τον Κεμάλ, λέγοντας διάφορα χαριτωμένα για την τιμημένη Ελληνική φυλή. Και κάπου εκεί έκανε δώρο και τον νέο cd του.
Έλεος… όχι άλλο κάρβουνο…