Είναι μια πολύ τρυφερή ιστορία. Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή. Ένα ρεπορτάζ που αλίευσα απο το χθεσινό ταξίδι μου στην Κρήτη. Ένα ρεπορτάζ που ο ίδιος ο Ρέμος δεν έχει επιτρέψει να βγει προς τα έξω ακριβώς επειδή δε θεωρεί πως οι αλτρουιστικές…οι ανθρώπινες κινήσεις του δεν πρέπει να δημοσιεύονται. Και είναι σωστό. Κάποια πράγματα τα κάνεις για πάρτη σου και όχι για τον πολύ κόσμο Ωστόσο κάποιες πρωτοβουλίες οφείλουμε εμείς οι δημοσιογράφοι να τις αποκαλύπτουμε. Και οφείλουμε να το κάνουμε για να καταλαβαίνει ο κόσμος το μέγεθός της ψυχής του εκάστοτε καλλιτέχνη. Σε αυτήν εδώ την διαδικτυακή σημαδούρα που φέρει την υπογραφή μου γράφω αλήθειες Πολλές φορές κρίνω αυστηρά. Άλλες μπορεί να αδικώ με την γραφή μου. Όμως γράφω την αλήθεια. Και η αλήθεια πονάει, η αλήθεια ζορίζει, η αλήθεια για κάποιους δεν πρέπει να βγαίνει. Ο Αντώνης έχει δεχτεί κι αυτός κατά καιρούς την κριτική μου. «Παρακολουθώ» τη ζωή του όπως βεβαίως και των περισσοτέρων που έχουν ενδιαφέρον για τον κόσμο. Είναι ένα ξεχωριστός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που πλήρωσε και πληρώνει την κάβλα του μέχρι σήμερα ένας άνθρωπος περήφανος που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του για δικά του σπασμένα, ένας πραγματικός φίλος. Και δεν αναφέρομαι στις φιλίες για τα φώτα και τα μάτια των πολλών. Αναφέρομαι στις φιλίες που διαρκούν στον χρόνο διότι είναι αληθινές. Μπορεί κάθε φορά που τον βλέπετε έξω με την Υβονή να σκάνε δίπλα του διάφοροι παρατρεχάμενοι ανεπάγγελτοι που κοιτούν να πάρουν λίγο απο την λάμψη του, ωστόσο ο η αλήθεια του καλλιτέχνη είναι μακριά. Εξαιτίας του Ρέμου ζει ακόμη ανάμεσα μας μια γυναίκα που αντιμετώπιζε τον καρκίνο. Η γυναίκα αυτή ζούσε και συνεχίζει να ζει στον Κρουσώνα. Ένα χωριό της Κρήτης μίση ώρα δρόμος απο το Ηράκλειο πάνω στο βουνό. Στον Ψηλορείτη. Η γυναίκα ταξίδεψε στη Γερμανία σε κλινική έξω απο το Αμβούργο μόλις διαγνώστηκε η αρρώστια η κακιά με έξοδα του Ρέμου. Και το έκανε ο Αντώνης, με δική του πρωτοβουλία χωρίς δεύτερη κουβέντα καθώς είδε τον κολλητό του φίλο Δημήτρη-οι μυημένοι γνωρίζουν σε ποιον αναφέρομαι-να μαραζώνει στην ιδέα και μόνο του χαμού της. Αυτή η κίνηση έκανε τον Δημήτρη να βλέπει τον Ρέμο σαν αδερφό του. Μια σχέση που είναι ακόμη έτσι και θα παραμείνει μέχρι να φύγουν και οι δυο απο τη ζωή. Γι αυτό και μόνο ο Ρέμος αξίζει του σεβασμού μας…Μπράβο ρε αλάνι…Το αξίζεις!