Πότε επιτέλους σε αυτή τη χώρα θα μεγαλώσουμε; Πότε θα ωριμάσουμε; Πότε θα πάψουμε να δίνουμε σημασία σε παρατρεχάμενους, φλώρους, μπούληδες, γλυφτράκια και παρέες και θα αντιμετωπίσουμε τη ζωή διαφορετικά;
Πότε θα εκτιμήσουμε την ανθρώπινη ζωή; Αισθάνομαι πολύ περίεργα με όσα μου μετέφερε η Σπυριδούλα Κάμπου. Η συνάδελφος που πληροφορήθηκε το σκηνικό που έλαβε χώρα στην Γλυφάδα.
Φαίνεται πως η εικόνα του δημόσιου θηλασμού κάποιους τους ενοχλεί. Όπως αντίστοιχα ενοχλεί κάποιους η αλήθεια, όταν έχεις το θάρρος να την γράφεις και δεν υπολογίζεις το κόστος.
Τι συνέβη; Ο Γιώργος Μανίκας και η Έλλη Γελεβεσάκη βρέθηκαν σε γνωστό εστιατόριο της Γλυφάδας. Κάποια στιγμή το μωρό τους πείνασε και η μητέρα σήκωσε την μπλούζα της μπροστά στο γεμάτο μαγαζί για να θηλάσει το μωρό της.
Αυτό προκάλεσε τις αντιδράσεις κάποιων άξεστων που ενοχλήθηκαν λέει από την πιο όμορφη εικόνα στον κόσμο.
Τι να πώ… Σε αυτό το μπουρδέλο ζούμε. Δε μας φταίει η Ελλάδα… ρε… αλλά η σκατονοοτροπία της αρπαχτής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας…