Ήταν λογικό να μιλήσει. Το έκανε στους δημοσιογράφους έξω από το νοσοκομείο, για να ενημερώσει περισσότερο εκείνους που την αγαπούν τόσο εκείνη όσο και τον Πάνο παρά να γίνει βορά στις ορέξεις ημιμαθών που ζουν χρόνια τώρα στις παρυφές της πιάτσας μας.
Η Έλενα επικοινώνησε μαζί μου αργά χθές το βράδυ και το πρώτο πράγμα που την ρώτησα ήταν για την υγεία του Πάνου. Βλέπετε η σχέση μου με το ζευγάρι είναι σχέση σεβασμού. Ποτέ δεν είμασταν κολλητοί. Άλλωστε ούτε τα παιδιά, ούτε κι εγώ ανήκω στην συμπαθή ομάδα των απανταχού μαϊντανών που έσπευσαν ακόμη και σε ένα τόσο σοβαρό γεγονός να ποτίσουν την γλάστρα της ματαιοδοξίας τους.
«Ο Πάνος είναι κάθε μέρα όλο και πιο δυνατός. Ο γιατρός του είπε από την άλλη βδομάδα ότι μπορεί να επιστρέψει στη δουλειά αλλά αυτός δεν κρατιέται. Θέλει να κουρέψει ξανά την Παρασκευή».
Μετά η συζήτηση πήγε στο γεγονός και εκεί ήταν που ήρθε η έκρηξη. «Νάσο κουράστηκα. Όχι άλλα ψέματα. Είναι άνανδρο να γράφουν κάποιοι για συμβόλαια επιταγές κυκλώματα και χαντάκια. Σταματήστε τα παραμύθια. Σας βαρέθηκα. Ήταν καθαρή ληστεία. Δεν έχουμε εχθρούς, δεν χρωστάμε ποτέ ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν ούτε ένα ευρώ. Δεν πέταξε ποτέ κανείς τον Πάνο σε χαντάκι και δεν έχουμε καμία σχέση με όλα αυτά που γράφονται. Απλά ζήσαμε κι αυτό το χρωστάμε στον Θεό που πιστεύουμε και οι δυο πολύ, από ένοπλη ληστεία. Και ναι. Είμαι και σήμερα δυνατή όπως και τη στιγμή που πυροβολούσανε».
Δεν έχω να γράψω τίποτε άλλο. Νομίζω πως η Έλενα για μια ακόμη φορά με κάλυψε πλήρως. Όπως άλλωστε έκανε και στο παρελθόν για σημαντικά και ασήμαντα πράγματα που κατά καιρούς μας απασχολούσαν. Άλλες φορές γελώντας και άλλες με προβληματισμό.