Σας γράφω με μια μικρή καθυστέρηση καθώς ήταν δύσκολο να βρω δίκτυο Wi-Fi. Ναι. Αλήθεια. Στο αεροδρόμιο του Μονάχου αντιμετώπισα δυσκολία μέχρι να καταφέρω να βρω σήμα. Εμείς τουλάχιστον στον Βενιζέλο το χουμε «Εύκολο»…Γερμανάκια! Η πτήση ήταν ζόρικη. Οι άνεμοι που επικρατούσαν τόσο στην Ελλάδα αλλά και κατα την διάρκεια του ταξιδιού μας έκαναν να νιώσουμε περίεργα. Πολύ κούνημα λέμε. Ο Γιώργος καθ΄όλη την διάρκεια του ταξιδιού ήταν χαμογελαστός, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που μου μιλούσε για τον γιο του και την γυναίκα του.
Με τα πολλά φτάσαμε στο Μόναχο και το πρώτο που νιώσαμε ήταν το κρύο. Από τη στιγμή που βγήκαμε από το αεροπλάνο. Μιλάμε για βαρύ κρύο και χιόνι. Θερμοκρασία; -10. Αμέσως περπατήσαμε στον χώρο των αποσκευών και σε λίγο με τον φίλο του Γιώργου, Σπύρο Νέτη-Επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στη Νυρεμβέργη- μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Θα τα ξαναπούμε στον επόμενο σταθμό του ταξιδιού…
