Η μέρα χθες κύλησε πολύ χαλαρά. Συναντήσεις με φίλους, φαγητό, κουβέντες για την Ελλάδα, την κρίση αλλά και επιμέρους αναφορές στις ιδιαίτερες πατρίδες του καθενός. Ο Γιώργος όχι απλά συμμετείχε στις συζητήσεις αλλά ήταν η ψυχή της παρέας. Το αναφέρω και πάλι διότι μου κάνει μεγάλη εντύπωση. Διαπιστώνω τώρα πια-που τον ζω από κοντά-πόσο έξω καρδιά παιδί είναι και πόσο σημαντική είναι τελικά η ψυχολογία του ασθενούς, όταν καλείται να ανταποκριθεί σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση.
Αντιθέτως με χθες σήμερα από το πρωί μπήκαμε και πάλι στα δύσκολα. Βρεθήκαμε σε πολύ γνωστή κλινική στο Furth μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Νυρεμβέργη προκειμένου ο Γιώργος να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία. Είναι το τελευταίο στάδιο των εξετάσεων πριν το αυριανό μεγάλο χειρουργείο…Εκεί τον αφήσαμε. Λίγο πριν μπει μέσα στον χώρο όπου βρίσκεται το μηχάνημα. Μαζί με τον αδερφό του Κυριάκο περιμένουμε στον χώρο υποδοχής…Σε λίγες ώρες θα σας έχω περισσότερα…