Δεν είναι τυχαίο πώς και στον Αθλητισμό εντός συνόρων η κακοδαιμονία τα παρεάκια και η υποκουλτούρα των παραγόντων διώχνει πολλούς αξιόλογους αθλητές στα ξένα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα πολυδιαφημισμένα πρωταθλήματα αλλά και σε αυτά που έχουν προοπτικές ανέλιξης. Τελευταίο παράδειγμα; Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης. Ένας ίσως από τους πιο γρήγορους σε σκέψη και εκτέλεση play makers της νέας γενιάς του Ελληνικού Μπάσκετ που άφησε πίσω την Καβαλά…την Ελλάδα για τα πετροδόλαρα της Etoual στην Τυνησία. Ανήκει στην ομάδα που φέτος κάνει την διαφορά στο πρωτάθλημα, μένει στη Sousa και τον έχουν ωσάν βασιλιά.
Και μη φανταστείτε πώς πρόκειται για ένα πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου. Σας θυμίζω την συμμετοχή της Εθνικής ομάδας της Τυνησίας για πρώτη φορά στην Ιστορία της στο Μουντομπάσκετ το 2010.
Το κακό με τον Γιάννη είναι πώς-πέρα από τα πεντάστερα ξενοδοχεία και τις ανέσεις-του λείπει πολύ η σύντροφός του. Μια πολύ εντυπωσιακή-γνωστή αρκετά στην πιάτσα μας-γυναίκα με την οποία μάλιστα έσκασε μύτη σε γνωστό στέκι του Κολωνακίου λίγο πριν αναχωρήσει για την Τυνησία. Δε θα γράψω κάτι άλλο προς το παρόν. Απλά θα πω στον «Γκά-γκα» ότι σε αυτή τη ζωή δε μπορούμε να τα έχουμε όλα!